บนบันไดดาวกวีขั้นที่ห้าพัฒนางอกงามตามวิถี
ฉันทลักษณ์เคร่งครัดสัมผัสดี
และเสรีคัดสรรปั้นเรื่องราว
มีศัพท์แสงแต่งร้อยทยอยไหล
มีความรู้กว้างไกลหัวใจขาว
จิตรกรพรสวรรค์ที่ปั้นดาว
สุกสกาวพราวฟ้านภาลัย
กะพริบแสงแต่งตนบนสวรรค์
จนสีสันดาราจ้าแจ่มใส
ดาวคงสวยไม่ต่างนางสาวไทย
ถ้าหลงใหลสำรวยสวยเพื่อตน
แต่สกาวดาวกวีที่สุกส่อง
มีตามองจ้องเขตประเทศสถล
เห็นพื้นดินน้ำป่ามหาชน
เห็นตาคนมองดาราศรัทธาวอน
ให้ดารานำทางกลางความมืด
ทางยาวยืดมืดงำทำฉากหลอน
เหมือนตาบอดไม่เห็นเส้นทางจร
เสียงสะท้อนไม้เท้าดังดาวนำ
ดารกสวรรค์สำคัญฉะนี้
ดาวกวีทุกดวงช่วงคืนค่ำ
ควรจะนำประชาฝ่ามืดดำ
วีรกรรมอันควรมวลดารา