๏ คราบบุญนักบาปซ้อน .... ซุกนัย
ทรัพย์ชั่วซื้อเบิกใบ ........ เทวโลกเบื้อง-
-สวรรค์นั่นใช่ไหน ........ นำทรัพย์ ซื้อฤา
ซื้อมากยิ่งกระเตื้อง ....... เขยิบชั้นเยี่ยมสูง ๚ะ๛
๏ ใครหนอกำหนดกั้น .... ทำเกณฑ์
เลี่ยงเบี่ยงบ่ายเอนเบน ..... อุบาทย์ใบ้
แข่งขันฉุดประเคน ......... บริจาค
ยาจกตกนรกไหม้ .......... เพราะไร้ทรัพย์สิน ๚ะ๛
๏ ประพฤติชั่วหยาบช้า..... เสมอหิน
บาปจับจึ่งอาจิณ ............ อวดแจ้ง
แม้พระแม่ธรณิน ............ ยังแยก หนีนา
ร่างหล่นเลื่อนเสมือนแกล้ง.... กลบใต้นรกภูมิ ๚ะ๛
๏ มิอาจเอ่ยยกอ้าง ...... สาธยาย
ผู้ลุ่มหลงอบาย- ........... มุขนั้น
เนื้อชั่วทุกไส้สาย ......... เส้นขด ขอดนอ
ตะกละตะกรามหั้น ........ กัดเนื้อเถือผืน ดินเฮย๚ะ๛
๏ จ้องมล้างม้างล่ม ...... รานชาติ
อามีสสินบาทคาด ......... คิดปล้น
เถิดผลาญพร่าฆ่าขาด .... ผ่าแล่ง ประเทศเนอ
เนรคุณข้ามพ้น ............. นรกห้วงอเวจี ๚ะ๛
+ กิ่งโศก +
๒๒ ตุลาคม ๒๕๕๖
พระอังคาร แรม ๓ ค่ำ เดือน ๑๑ ปีมะเส็ง
ที่มา : ดูละครพื้นบ้าน สุรยะ-จันทรคาธ
คนบาปหนา ย่อมหนักแผ่นดิน
เมื่อร่างหล่นลงดิน พระแม่ธรณี ยังแยกแผ่นดินหนี อย่างมิอาจรองรับร่างไว้ได้เลย
บาปเจ้าหนักหนาสาหัสสากรรแท้แล้ว