บันทึก แด่หัวใจทุกดวงที่ร้าวรานและค้นหาหัวใจที่อบอุ่นจากใครสักคน ............................................................................................ สิ่งหนึ่งที่จะทำให้หัวใจมีความสุขได้ คือ การเรียนรู้ที่จะรักใครสักคน โดยปราศจากเงื่อนไข สักครั้ง ที่หัวใจจะเริ่มรัก ด้วยคาดหวังให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อเราต่างเริ่มต้นจากศูนย์ ก็แล้วจะต้องมีอะไรให้สูญเสีย คนรักที่จากไป ก่อนหน้านั้น ที่เราจะเริ่มรักและรู้จัก เขาก็ไม่ได้เป็นของเราเลย แต่....แล้วทำไมเล่า ตอนนี้กลับคิดว่า ได้สูญเสียเขาไปแล้ว ทุกอย่างที่เราได้หวังและสร้าง เมื่อผิดพลาดก็เริ่มต้นใหม่ ช่วงเวลาชีวิตมนุษย์ทั้งหมด ไม่มีใคร ..... เป็นเจ้าของอะไรได้สักสิ่ง เรามีบทบาทเป็นแค่ ได้ครอง หรือ ได้เสีย เท่านั้น ยกเว้นสิ่งเดียวที่เราไม่อาจเสียมันไป .... คือ กำลังใจ ของตัวเอง ไม่ว่ารักนั้น จะเป็น รักของผู้ใด รักของใคร หรือ รักอย่างไร แต่แท้จริง ..... ความลับของแหล่งกำเนิดความสุขนั้น มีอยู่ในตัวมนุษย์ทุกคน ถูกฝังไว้ตั้งแต่กำเนิด นั่นคือ ..... หัวใจ ชีวิตนี้เป็นของเราเอง เป็นสิทธิ์ธรรมชาติ เราจะทำอย่างไรกับมันก็ได้ ลองสัมผัสสิ่งแปลกใหม่รอบตัว อาจทำให้เห็นมุมมองที่แตกต่างไปจากเดิม หัวเราะออกมาดัง ๆ หากมันห่างหายจากชีวิตไปนาน วิ่งเล่นกับสุนัข ทบทวนความสุขจากที่เคยเป็นเด็ก อีกสักครั้ง หากปัจจุบันทำให้คุณเจ็บปวด ขอโทษคนที่ติดค้างใจไม่เคยกล้าเอ่ย บอกรักคนที่ เขารักและปราถนาดีต่อคุณตลอดมา มอบดอกไม้ให้เพื่อนร่วมทาง แบ่งข้าวของ ขนมให้คนขอทาน ตะโกนร้องเพลงโปรดในห้องน้ำ มอบรอยยิ้มให้คนแปลกหน้า ที่เดินร่วมทางในวันสบาย ๆ เดินฮัมเพลง นอนทอดกายบนผืนหญ้า ในคืนวันอันอบอุ่น สัมผัสพลังของผืนดิน สูดไออุ่นให้เต็มปอด พักกายและหัวใจ ให้ผืนดาวโอบกอดหัวใจที่อ่อนล้าของคุณไว้ นอนมองดาวและนับได้จริงจังสักครั้ง ..... ให้ดวงตาได้พ้นจากขอบชีวิตของคนเมือง หากคุณเข้าใจ ถ้อยคำตั้งแต่ต้น ชีวิตคุณจะกระจ่างขึ้น ดวงตาคุณจะมองเห็นความสุขแท้ ที่ซ่อนเร้นในหลืบมุมของตึกคอนกรีตและบาทวิถี หัวใจคุณจะเปิดและไม่หลงทาง เท้าคุณจะคงมั่น หากความสุข คือ การเรียนรู้ที่จะรัก โดยปราศจากเงื่อนไข และเราต่างก็เริ่มต้นจากศูนย์ด้วยกันทั้งสิ้น ก็แล้วจะต้องมีใครหรือสิ่งใดให้สูญเสียอีก และหากว่าความลับของแหล่งกำเนิดความสุขของมนุษย์ทุกคนนั้น อยู่ที่ ..... หัวใจแล้ว แด่หัวใจทุกดวง รอยยิ้ม ความทรงจำ บนหนทางนี้ ที่ค้นหาความรักนั้น จะไม่หลงทาง ...... อีกต่อไป
7 พฤษภาคม 2545 16:15 น. - comment id 48168
เห็นด้วยครับผม
7 พฤษภาคม 2545 18:14 น. - comment id 48184
It is very tough and tortures the heart indeed. However, I am doing it right now even if I tempt to change it to conditional love sometimes. But I tried my best to hold it in unconditional love. Try not to expect anything back at all, just be happy to know how to love and have some daydream everyday.
8 พฤษภาคม 2545 00:13 น. - comment id 48242
ได้ความรู้สึกดีมาก ๆ เลยจ้ะ
8 พฤษภาคม 2545 17:27 น. - comment id 48347
อื้ม...มาอ่าน มาคิด มารับความรู้สึกดีๆ และมาเพื่อความรู้สึกดีๆไปให้คนอื่นๆ ดีจัง ^__^