๏ ยุคกระเบื้องลอยนองฟูฟ่องน้ำ
ฟ่องเหนือห่าสาระยำย่ำแสยง
สยายมือมืดดำเดชสำแดง
สำเดชอวดกำแหงผ่าแล่งเฮือน ๚ะ๛
๏ ยุคกระเบื้องบุบเบี้ยว ฟูลอยฟูล่องฟ่องพรายฝอย ผิดเพี้ยน
ผิดพร้องผิว์เช่นพลอย ดีพ่าย
ดีพราก-ลากแหล่งเหี้ยน หดเร้นหลบหัว
๏ หลบหายพ่ายเหล่าผู้ แสยะ สยองนาสยบกลบกัดแซะ ฉีกดิ้น
ฉีกดุจกุดลูกแกะ งอก่อง
งอก่อระย่อสิ้น ซบก้มโน้มคอ
๏ โน้มคราวน้าวข้อนั่น บ่งนัยบ่งเนื่องเบื้องสมัย เปลี่ยนหน้า
เปลี่ยนน้ำถ่ายเนื้อไถ เถือแก่น
เถือแกว่งกานบั่นอ้า บากเอื้อมบ่ถึง
๏ บ่ทานต้านทัพฮ้อง โหมฮือโหมหักปรักแปฤา ขื่อบ้าน
ขื่อบนล่างร้างหรือ จึงข่ม
จึงคร่าพร่าทุกด้าน ดะเข้าระดม
๏ ระด่าวร้าวรุกด้วย ทุรชนทุรชาติเชื้อฉล อสุเรศร้าย
อสุระล่อรานจน ป่นแหลก
ป่นร่วงป่วงบิดใบ้ บดสิ้นสรรพสา
๏ สรรพสิ้นวิ่นแหว่งแล้ว เลี่ยงรูปเลี่ยงร่างก้างแกล้งซูบ กร่อนเชื้อ
กร่อนส่อก่อสุมสูบ เฉาเหี่ยว
เฉาห่อนซ่อนสายเอื้อ หน่ายโอ้อาดูร
๏ อาดั่งจักวักฟ้า พลิกดินพลิกดะระนาบติณ แหลกตั้ง
แหลกต้องต่างพังภินท์ พินาศ แน่เนอ
พินิจจิตยอยั้ง บ่ยื้อถือยัน ๚ะ๛
+ กิ่งโศก +
๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖