๏.. กาฬยุค ..๏ ( กล : นาคบริพันธ์ ฉบับโคลงห่อกลอน)

กิ่งโศก

  ยุคกระเบื้องลอยนองฟูฟ่องน้ำ

ฟ่องเหนือห่าสาระยำย่ำแสยง

สยายมือมืดดำเดชสำแดง

สำเดชอวดกำแหงผ่าแล่งเฮือน ๚ะ๛

        ๏ ยุคกระเบื้องบุบเบี้ยว           ฟูลอย

ฟูล่องฟ่องพรายฝอย         ผิดเพี้ยน

ผิดพร้องผิว์เช่นพลอย        ดีพ่าย

ดีพราก-ลากแหล่งเหี้ยน     หดเร้นหลบหัว

       ๏ หลบหายพ่ายเหล่าผู้            แสยะ  สยองนา

สยบกลบกัดแซะ               ฉีกดิ้น

ฉีกดุจกุดลูกแกะ               งอก่อง

งอก่อระย่อสิ้น                  ซบก้มโน้มคอ

        ๏ โน้มคราวน้าวข้อนั่น          บ่งนัย

บ่งเนื่องเบื้องสมัย             เปลี่ยนหน้า

เปลี่ยนน้ำถ่ายเนื้อไถ         เถือแก่น

เถือแกว่งกานบั่นอ้า           บากเอื้อมบ่ถึง

        ๏ บ่ทานต้านทัพฮ้อง          โหมฮือ

โหมหักปรักแปฤา             ขื่อบ้าน

ขื่อบนล่างร้างหรือ            จึงข่ม

จึงคร่าพร่าทุกด้าน            ดะเข้าระดม

         ๏ ระด่าวร้าวรุกด้วย              ทุรชน

ทุรชาติเชื้อฉล                 อสุเรศร้าย

อสุระล่อรานจน                ป่นแหลก      

ป่นร่วงป่วงบิดใบ้              บดสิ้นสรรพสา

         ๏ สรรพสิ้นวิ่นแหว่งแล้ว    เลี่ยงรูป

เลี่ยงร่างก้างแกล้งซูบ       กร่อนเชื้อ

กร่อนส่อก่อสุมสูบ           เฉาเหี่ยว

เฉาห่อนซ่อนสายเอื้อ      หน่ายโอ้อาดูร

        ๏ อาดั่งจักวักฟ้า                 พลิกดิน

พลิกดะระนาบติณ           แหลกตั้ง

แหลกต้องต่างพังภินท์    พินาศ แน่เนอ

พินิจจิตยอยั้ง                บ่ยื้อถือยัน   ๚ะ๛

 

                                 + กิ่งโศก +

                         ๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖    

 
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน