ชีวิตที่แสนเศร้า กับตัวเราที่แสนสุขทำไมเมื่อชีวิตเศร้า เราจึงต้องเศร้าเมื่อชีวิตเศร้า แล้วเราเกี่ยวอะไรเราสามารถสุขใจ ในขณะที่ชีวิตร้องไห้ ได้ไหมทำไมเมื่อชีวิตเสียใจ เราจึงต้องเสียน้ำตาไปด้วยชีวิตอยู่ส่วนชีวิต และตัวเราอยู่ส่วนตัวเราชีวิตคือเรื่องราวที่อยู่รอบตัว ส่วนตัวเราเป็นตัวละครในนั้นใช่ เราดำเนิน เดินตามไปตามมันแต่เราไม่จำเป็นต้องรู้สึกไปตามมันเราสามารถสุขใจ และหัวเราะได้ แม้ชีวิตจะเศร้าจับใจได้ไหม...