พ่อจ๋าหนูเหงา

คนกรุงศรี


วันก่อนหนอ พ่ออยู่ หนูมีสุข			
กินข้าวคลุก พริกป่น ก็ทนไหว
มีอดบ้าง อิ่มบ้าง ช่างประไร			
พ่อเคียงใกล้ ไม่เหงา เราสองคน
อาชีพพ่อ ก่อสร้าง แต่ช่างฝัน			
ให้ลูกนั้น ได้เรียน เพียรฝึกฝน
พ่อแสนเหนื่อย เมื่อยแท้ แต่อดทน			
หวังลูกพ้น งานก่อสร้าง อย่างพ่อเป็น
สามปีก่อน ตอนนั้น แกมั่นหมาย			
คนมากมาย มั่งมี ที่เคยเห็น
ลุงข้างบ้าน บอกไว้ ได้ประเด็น			
มิใจเย็น พ่อหนอ ขอร่วมงาน
	
เดินทางไกล ไปกรุง ด้วยมุ่งหวัง		
รวมพลัง กันไว้ ใจประสาน
ขอประชา ธิปไตย ให้เบ่งบาน			
อีกไม่นาน พ่อนะ จะกลับมา
		
พ่อกลับหลัง ครั้งนี้  มีเงินเหลือ			
ส่วนใหญ่เพื่อ ให้ลูกเรียน เพียรศึกษา
อดทนหน่อย นะพ่อ รอเวลา			
ต้องสัญญา ว่าไป ไม่นานเนา
		
แล้ววันนี้ พ่อหนู อยู่ที่ไหน	
ทุนเรื่องเรียน หนูได้ มาไหมเล่า
เฝ้าคอยรอ พ่อแต่ ไร้แม้เงา			
หนูนั้นเหงา จริงหนอ พ่อมิคืน
คนกรุงศรี ฯ					
กลุ่มวรรณกวีศรีอยุธยา   
				
comments powered by Disqus
  • 27 ธันวาคม 2555 17:57 น. - comment id 1252938

    ประชาธิปไตย ทุกชาติ ทุกภาษา
    กว่าได้มา มอบไว้ ให้ลูกหลาน
    ด้องสูญเสีย เลือดเนื้อ ทรัพย์ศฤงคาร
    วอนเจ้าสาน รักษาอย่าทิ้งไป16.gif36.gif
  • คีตากะ

    28 ธันวาคม 2555 23:41 น. - comment id 1253008

    36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน