หน้าส่วนตัว
ได้กลิ่นไอกลิ่นหอมจากลอมฟาง
เมื่อฝนตกมาล้างรอยดินแล้ง
หญ้าแทงยอดเขียวงามตามเรี่ยวแรง
รุ้งทอแสงเริงระบำบนท้องนา
แม่ใส่ซิ่นผ้าฝ้ายพาลุยฝน
ได้อาหารเหลือล้นหาบบนบ่า
มีน้ำใจแบ่งปันกันเรื่อยมา
บนนิยามคุณค่าความเพียงพอ
ลอมฟางรวมกองไว้กลางลานดิน
เมื่อวัวควายได้กลิ่นมากินต่อ
ยามเย็นกรูกลับถึงที่ไม่รีรอ
และพาพ่อไปทุ่งทุกรุ่งเช้า
ฝนตกโรยลอมฟางกลางเมษา
กลับไม่หอมโชยมาเหมือนคราเก่า
เหลือร่องรอยประทับใจในวัยเยาว์
เป็นเรื่องเล่าฝากไว้ในแผ่นดิน
ผ่านเทศกาลสงกรานต์ ฝนตกโปรยปรายเหมือนน้ำตาหล่นร่วงมาซับดินแล้ง
ลูกหลานต่างหลั่งไหลเข้าเมืองกรุง เหลือภาพที่มีลูกหลานเต็มบ้าน ให้เป็นเพียงแค่ความทรงจำ
ภาพในอดีตที่พ่อแม่ ลูกหลาน ปู่ย่า ตายาย วัวควาย ต่างตื่นเต้นดีใจเมื่อต้นฤดูฝน ฤดูแห่งอาหาร ฤดูแห่งชีวิตจิตวิญญาณของชาวนา ค่อยๆจางหายไป
ในท่ามกลางสายฝน ข้าพเจ้านั่งเขียนบทกวี และฟังบทเพลงตามรอยพ่ออย่างเงียบๆ สัมผัสถึงความรัก ความห่วงใยของพ่อต่อชาวนาไทย คงไม่มีพระมหากษัตริย์ที่ไหนในโลกอีกแล้ว ที่ทรงทำนา เกี่ยวข้าว และมีที่นาในบ้านของพระองค์เอง
พ่อแสดงให้เห็นถึงปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง สงบสุข เรียบง่าย ตามวิถีแห่งการเกษตร กลมกลืนไปกับธรรมชาติ ไม่มีความสุขใดจะเทียมเท่าอีกแล้ว
พ่อบอกไม่ให้ลืมบุญคุณของข้าว ไม่ให้ลืมรากเหง้าของบรรพบุรุษ
ในท่ามกลางกระแสวิวัฒน์ กระแสทุนนิยม กระแสวัตถุนิยม กระแสบริโภคนิยม ที่กำลังหลั่งไหลเข้ามา อาจถึงคราวจำเป็นที่จะต้องสร้างภูมิคุ้มกันให้ลูกหลาน เห็นคุณค่าของความพอเพียง ตามปณิธานของพ่อหลวง ก่อนที่จิตวิญญาณของชาวนาจะเลือนหายไปจากผืนแผ่นดินอย่างไม่มีวันหวนคืน.
ด้วยความสันโดษ ความเรียบง่าย และความสุข
ૐ ธันวันตรี ૐ
http://www.youtube.com/watch?v=G_VCspibLDY
ธันวันตรี 20 เม.ย. 2555 13:57 น. - ID 144309 
4061
7
0
20 เมษายน 2555 15:06 น. - comment id 1230547
น้องดอยที่รักแสนรัก งานน้องทำให้คิดถึงใครบางคน ที่กำลังจะเรียนต่อปริญญาเอก จนไม่มีเวลารจนาบทกวีเรียบง่าย งดงาม อีกนานเลยค่ะ พี่พุด มีธรรมหลวงพ่อประโลมใจ ทำให้ใจไม่เศร้าหมองกับทุกความผันแปร ของโลก และแผ่นดินของเรา ที่กำลังแตกสามัคคีกันอย่างรุนแรง หวังว่าก่อนผืนดินจะกลบหน้า คงไม่ต้องเห็นแผ่นดินร่มเย็นของเรา ต้องพบวิปโยคไปกว่านี้ ชีวิตพี่พุด โชคดีที่ได้ไปใช้ชีวิต ชิดใกล้ธรรมชาติอย่างสงบสันโดษที่สุดค่ะ คิดถึงความสุภาพน่ารักและ ความงามความดี โดยเนื้อแท้ของน้อง ที่พี่พุดสัมผัสได้ด้วยใจค่ะ
20 เมษายน 2555 15:51 น. - comment id 1230548
สวัสดีครับพี่พุด ก็พึ่งโทรศัพท์คุยกันกับลำน้ำน่านนะครับ เห็นบอกว่าจะมาอิสานอยู่ครับ และพี่นิวก็ตามอ่านงานพี่พุดอย่างสม่ำเสมอครับ สงสัยอยู่ทำงานในชนบทนาน จึงชอบในวิถีแห่งท้องไร่ ท้องนา งานของลำน้ำน่านก็เป็นแรงบันดาลใจให้เขียนบทกวี และดำรงตนตามวิถีที่เรียบง่าย ในสันโดษนะครับ ขอบคุณสำหรับภาพงดงามและถ้อยความดีๆจากพี่พุดนะครับ ^ ^
20 เมษายน 2555 16:35 น. - comment id 1230549
สวรรค์..ในเรือนใจ..นิรันดร์...! เขียนแทนใจลำน้ำน่านปี2550ค่ะ บนตึกสูงสวยด้วยสถาปัตยกรรมอันแสนอลังการ ฝนกำลังพรำสาย ให้ดวงดอกไม้ไทยแสนหวาน โมก จำปี ลีลาวดี ที่กำลังผลิบาน หอมอวลร่ำมาพรำพรม ในนวลเนื้อใจผม ให้หอมเสียยิ่งกว่า แสงเทียนมงคลสิริ หน้าพระพุทธ.. กำลังส่องแสงระบัดวูบไหวไปตามแรงลมพายุ ผมนอนซุกตัวนิ่งๆในที่นอนอบอุ่น แล..ไปที่ผนังจะเห็นภาพเงาไม้ ที่กำลังพรายไหว ไปตามแสงจันทราสีทองสะท้อนทอทอดทาบ ผม..เห็นเงางามแห่งลวดลายธรรมชาติ ดวงดอกไม้ใบไหววาบราวภาพฝัน ในผนังปูนสีโอลด์โรส ผม..กำลังคิดว่า ผมฝันไป หัวใจดวงน้อยของผมอิ่มเอิบด้วยความ สมถะสงบเงียบงาม นิยามชีวิต ที่ผมรอมานานแสนนาน หลังจากบ้านมาราวนกไพรพเนจร รอนแรมไร้รวงรังแห่งรักนิรันดร์ อย่างจริงแท้.. นานหลายปี.. พรหมชะตาฟ้าลิขิต ให้ชีวิตผมราวนกน้อย ที่ต้องติดกับในกรงขัง มีเพียงความหวังหล่อเลี้ยง ให้ยังหยัดยืนสู้ อย่างลูกผู้ชายชาติไพรทรนง ผู้มีเพียงธรรมธำรง ดำรงให้มีพลังชีวิตในกรงเมือง ผม..กำลังเชื่อว่าสวรรค์มีตา ..ฟ้ามีใจ ที่จะเปิดรอท่า..มอบเมตตา ให้กับทุกผู้ ที่หาญกล้าเพียรสร้างสรรทำความดี พลีให้แด่แผ่นดิน อย่างมิสิ้นจงรักภักดี ดั่งเดินตามรอยเบื้องพระยุคลบาท ที่พลีสละทุกหยาดหยดพระเสโท ด้วยความตรากตรำพระวรกาย เพียง.. เพื่อให้ผองชนคนบนผืนพสุธาไท พสุธาทอง พสุธาธรรมแห่งนี้ ได้มีดวงชีวีอยู่ภายใต้ร่มรัตน์ฉัตรเพชร อย่างแสนสงบร่มเย็นเป็นสุข ไปตราบชั่วลูกหลานเหลนโหลนภายหน้า..นิรันดร์ และ..แล้ว.. วันนี้คือวันดี วันที่ดวงชีวีผมได้เรียนรู้ ว่า.. ฟ้าดินนั้น มิเคยสิ้นเมตตาทอดทิ้งคนดี.. หากมีศรัทธา...ภักดิ์ ตราบ..จนกว่าดวงใจเราจักสิ้นลมหายใจ...! .................... วิมานแมนวิมานเมืองวิมานรัก ทายทักด้วยดวงดอกไม้ริมระเบียงหอมหอมหอม โมกกระจิ๊ดดอกน้อยรอให้ดอม พวงพะยอมมากพรรณไพรไหวกิ่งพราย แลละลิบโน่นนาทองในครองฝัน ราวสรรค์ขวัญสรวงเคยมั่นหมาย ได้ชื่มชมอรุโณทัยเคลียยอดไม้ ได้ฝากกายใต้สายรุ้งในรุ่งวัน คลี่ยิ้มหวานดั่งบัวบานรอน้ำทิพย์ เมตตาพรหมลิขิตปรารถนาฝัน รังนกไพรพเนจรตราบนิรันดร์ พลีสร้างสรรงานกวีดีแด่ชน ตราบลมหายใจนิดน้อยยังมิสิ้น หวังถวิลฝากสัจจธรรมเกื้อกุศล ให้โลกแล้งชุ่มฉ่ำใสในใจคน ไปทุกหนใต้แหล่งหล้าใต้ฟ้าไท คือปณิธานจากใจธุลีหล้า เกิดเป็นข้าแผ่นดินอันยิ่งใหญ่ ใต้ร่มรัตน์ฉัตรเพชรเหนือดวงใจ ชาติภพใดได้พบแก้วกลางใจ..นิรพาน..! ................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html สี่แผ่นดิน คนมี ชีวิตและกายา ถือ กำเนิดเกิดมา เป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย ผู้มี พระคุณอันแสนยิ่งใหญ่ กว่า สิ่งใด ก็คือแผ่นดิน เป็นแดน ที่ให้ชีวา พึ่งพา อาศัยและอยู่กิน คุณใด จะเปรียบแผ่นดิน เอื้อชีวิน จากวันที่เกิด จนตาย ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน ความทุกข์เยือน เรือนกาย หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา ยามดี เราดีตาม ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์ หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song222.html ฉันรักเธอเสมอ หากตราบใด สายนที ยังรี่ไหล สู่มหา ชลาลัย กระแสสินธุ์ เกลียวคลื่นยัง กระทบฝั่ง เป็นอาจินต์ เป็นนิจสิน ตราบนั้น ฉันรักเธอ เช่นตะวัน นั้นยังคง ตรงต่อเวลา แน่นอนนัก รักท้องฟ้า สม่ำเสมอ เช่นกับฉัน มั่นคง ตรงต่อเธอ ฉันรักเธอเสมอ ฉันรักเธอเสมอ ชั่วนิจนิรันดร์ เช่นตะวัน นั้นยังคง ตรงต่อเวลา แน่นอนนัก รักท้องฟ้า สม่ำเสมอ เช่นกับฉัน มั่นคง ตรงต่อเธอ ฉันรักเธอเสมอ ฉันรักเธอเสมอ ชั่วนิจนิรันดร์...
20 เมษายน 2555 19:14 น. - comment id 1230557
ผมเป็นคนกรุง แต่ชอบชนบทเป็นชีวิต ได้สำผัส ได้รู้ได้เห็น ทุกอย่างพวกเขามี เขาได้ ซึ่งแตกต่าง อย่างชัดเจน อะไรทำให้ พวกเขา ต้องปรับปรุง เปลียนแปลง จากสิ่งที่เคยทำ ผมว่าทุกคนรู้ เพราะทุกคนต่างก็มุ่ง เพื่อให้ตนเอง ไปถึง จุดนั้น พวกเขาซิตรับน่าเห็นใจ
20 เมษายน 2555 22:52 น. - comment id 1230572
พยับหมอกมืดครึ้มอึมครึมฝน ลมหมุนวนอึงอวลป่วนพฤกษา เม็ดฝนพราวกราวหล่นบนผืนนา ระบัดหญ้าเขียวขจีน้ำปรี่บึง แปลงข้าวกล้างดงามยามฝนพรำ ย่างฤดูหว่านดำเวียนมาถึง เตรียมเครื่องมือไถถากควายลากดึง เสียงซอซึงเงียบงำต้องทำนา เพลงลูกทุ่งระงมก้องทั่วท้องทุ่ง บ้างหาบคอนแบกกระบุงใส่ต้นกล้า ควายลากเลื่อนขวักไขว่เคลื่อนไปมา เสียงคำรามบนฟ้าเหมือนดนตรี เสร็จไถดะไถแปรและไถคราด เพื่อนพ้องญาติลงแขกไม่แยกหนี ร่วมปักดำทำตามประเพณี เหมือนน้องพี่ร่วมด้วยต่างช่วยกัน มาวันนี้สิ่งที่ดีแต่เก่าก่อน ต้องนึกย้อนลางเลือนเหมือนภาพฝัน เหลือแต่รถควายเหล็กกินน้ำมัน กับพม่ารามันกินค่าแรง..... เข้าหน้านาอีกแล้วเนาะ
21 เมษายน 2555 00:17 น. - comment id 1230579
บทกวีของท่าน ผมอ่านแล้วได้กลิ่นลอมฟางเลยครับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นเรื่องสำคัญและมีความหมายกว้างขวางลึกซึ้งทั้งในระดับจุลภาคและมหภาคเลยนะครับ .. น่าเสียดายที่ทุกรัฐบาลที่ผ่านมาไม่ใส่ใจกับปรัชญานี้เลย (ทุกรัฐบาลนะครับ ไม่ได้ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง)
21 เมษายน 2555 00:40 น. - comment id 1230581
ในลอมฟางท่ามกลางหนาว ซุกตัวเข้าผ่าวไออุ่น ซากซังข้าว เจ้าคงคุณ แผ่ไออุ่น อีกอิ่มพร้อม.. ลอมฟางเอ๋ย
21 เมษายน 2555 10:52 น. - comment id 1230596
นึกถึงวัยเด็กค่ะคุณหมอ แอบซ่อนตัวไม่ให้แม่เห็น ไปอยู่ในกองฟาง เพราะขี้เกียจทำการบ้านค่ะ
22 เมษายน 2555 10:01 น. - comment id 1230667
ที่บ้านแม่มีลอมฟางเหมือนกันค่ะ ได้บรรยากาศมากมาย แต่พยายามไม่ยึดติดกับสิ่งใดทั้งสิ้นค่ะ พอใจในสภาพที่เป็นอยู่ ได้เข้าวัดทำบุญ สอนหนังสือให้วัด ก็สุขสงบใจอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะคุณหมอ
23 เมษายน 2555 07:34 น. - comment id 1230746
23 เมษายน 2555 15:17 น. - comment id 1230803
ไม่หอมกลิ่นไอเสียแบบที่ กทม. ชิมิ ชิมิ ดอย
25 เมษายน 2555 11:31 น. - comment id 1231482
สวัสดีครับพี่พุด เป็นลำนำขับความได้งดงามกินใจมากครับ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันให้อ่านนะครับ สวัสดีครับคุณบุญพร้อม ขอบคุณที่ชอบวิถีชนบทที่เรียบง่าย อย่างพอเพียง ตามสามัญครับ สวัสดีครับลุงฤกษ์ เข้าหน้านาแล้วครับ ชาวนาเริ่มหว่านกล้าแล้วครับ ขอบคุณสำหรับบทกลอนเพราะๆนะครับ ^ ^ สวัสดีครับคุณสีเมจิก ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ ^ ^ สวัสดีครับคุณศรีสมภพ ขอบคุณสำหรับบทกลอนนะครับ ^ ^ สวัสดีครับคุณแบม ไปหลบอยู่ในลอมฟาง ระวังงูฉกนะครับ แหะๆ ขอบคุณที่แวะมาครับ ^ ^ สวัสดีครับคุณอนงนางค์ ขอบคุณที่แวะมาครับ ^ ^ สวัสดีครับคุณดอกบัว ขอบคุณสำหรับดอกกุหลาบและรอยยิ้มครับ ^ ^ สวัสดีครับพี่ยา ไม่ไหวครับกลิ่นไปเสีย ดมบ่อยๆ คงเมาแน่ๆครับ แหะๆ ขอบคุณที่แวะมาครับ ^ ^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
