คิดถึงแม่... ที่อยู่บ้าน แม่เกรียมกร้าน ด้วยไอแดด ที่แผดเผา หลังสู้ฟ้า หน้าสู่ดิน แม่ทนเอา ส่งให้เรา มาเรียน ปริญญา เราเดินทาง ห่างไกล จากไอทุ่ง หมายพะดุง เรื่องงาน การศึกษา ตามความฝัน ครั้งแรก จากบ้านมา นำปริญญา พาอวดแม่ แน่ไม่อาย ฉันคบเพื่อน พวกพ้อง ร้องรำสุข ลืมความทุกข์ ครั้งแรกมา น่าใจหาย ลืมแม้แม่ ที่ตรากตรำ ลำบากกาย เพื่อเปลี่ยนเหงื่อ ไหลโทรมกาย ให้เป็นเงิน ฉันสนุก กับแสงสี ที่หลายหลาก ไม่เคยนึก ความลำบาก ที่ห่างเหิน จับจ่ายเงิน แม่ส่งมา อย่างเพลิดเพลิน บทเรียน เป็นส่วนเกิน ไม่สนใจ ฉันศึกษา หาบทเรียน เซียนชีวิต ดื่มเสพกาม ตามคิด ติดยกใหญ่ ลืมเหงื่อไคล ไหลริน แทบสิ้นใจ ของแม่ที่ ทำงานให้ เพื่อลูกยา คิดถึงแม่... ที่อยู่บ้าน มาเกรียมกร้าน ถึงวันนี้ นานหนักหนา แม่คงรอ แม่อยากเห็น ปริญญา อนิจา ลูกให้แม่ แค่นี้เอง
อิสรชัย รัตน 14 ม.ค. 2555 21:40 น. - ID 143330 
1444
2
0
14 มกราคม 2555 22:34 น. - comment id 1220913
ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ฉันจึง มาหา ความหมาย ฉันหวัง เก็บอะไร ไปมากมาย สุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว เคยอ่านกลอนบทนี้ แม้จะไม่ตรงกับกับความหมายของ หลง-ระเริง สักเท่าไร แต่ก็ให้นึกถึงระบบการศึกษาไทย อยากรู้ว่าอดีตเป็นอย่างไร ให้มองสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน และจะรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรก็มองปัจจุบันอีกนั่นแหล่ะ ยินดีที่ได้รู้จักครับ
15 มกราคม 2555 02:10 น. - comment id 1220922
อาจหลงทาง บางที ในชีวิต ขอเพียงคิด กลับใจ ย่อมไม่สาย เริ่มต้นใหม่ เติมไฟหวัง ทั้งใจกาย คงสมหมาย ปริญญา ได้มาครอง
16 มกราคม 2555 11:17 น. - comment id 1221036
ยังกลับตัว กลับตน เป็นคนใหม่ ยังสามารถ ก้าวผ่านไป ไม่ทุกข์เข็ญ พอสำเร็จ สมหวัง ดังควรเป็น เช้ายันเย็น แม่นั้น คงสุขใจยังไม่สายค่ะ เอากำลังใจมาฝากนะค่ะ สู้ ๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
