หน้าส่วนตัว
เมฆินทร์ โบยบินว่อน
เกลื่อนอัมพร จรร่อนเร่
เหาะเหิน เกินคะเน
ชวนสนเท่ห์ ทุกเวลา
สำแดง แผลงรูปลักษณ์
มิเคยจัก พักทีท่า
คล้อยเคลื่อน เลื่อนกรีธา
เกิดมายา สารพัน
เปรียบคน สกลโลก
พบพานโชค และโศกศัลย์
ปัญหา คือสามัญ
เฉกบุญสรรค์ กรรมบันดล
ยามดี มีคนไหว้
ทำอะไร ล้วนให้ผล
ยามร้าย กลายอับจน
หนีไม่พ้น คนนินทา
ปลงเถิด เกิดมาแล้ว
ยากผ่องแผ้ว แคล้วตัณหา
สังวร ก่อนโรยรา
สร้างคุณค่า อย่ารั้งรอ
จน,รวย ต่างม้วยมอด
ไม่อาจรอด ตลอดหนอ
พึงอยู่ อย่างรู้พอ
ห้ามอ่อนข้อ ต่อมลทิน
ถึงตอน มรณ์มลาย
แม้ร่างกาย ก็วายสิ้น
กลับคืน สู่พื้นดิน
จะถวิล ทรัพย์สินไย
สงบใจ ใฝ่ธรรมะ
เพิ่มพละ อสงไขย
เลิกหวั่น พรั่นทุกข์ใด
จึงสุขใจ ได้แท้จริง
สุนทรวิทย์ 9 ม.ค. 2555 13:28 น. - ID 143253 
1702
0
0
9 มกราคม 2555 19:23 น. - comment id 1220349
9 มกราคม 2555 20:36 น. - comment id 1220353
10 มกราคม 2555 07:56 น. - comment id 1220364
อรุณสวัสดิ์ครับ
10 มกราคม 2555 08:09 น. - comment id 1220368
อรุณสวัสดิ์ครับ
10 มกราคม 2555 11:09 น. - comment id 1220383
ปลง ปลง ปลง ..คงดีแท้ มีเกิดแก่ แลเหนื่อยหน่าย เจ็บหนักหนอ รอวันตาย วัฏฏ์เวียนว่ายในสงสาร อีกไม่นาน ..ก็ผ่านมา ถึงเวลา ก็อาสัญ ประมาทพลาดอนันต์ มันแสนสั้น วัน เดือน ปี .. ซี้กันทุกคน ! ..ไม่พ้นเลย
10 มกราคม 2555 12:53 น. - comment id 1220389
ไม่มีใครหลีกพ้นความตายไปได้ครับ ทำดีไว้ดีกว่าครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
