นาฬิกาชีวิต

สุนทรวิทย์

นาฬิกา  เดินวน  บนหน้าปัด
		        แจ้งแจ่มชัด  ทุกนาที  ที่เคลื่อนไหว
		    ชีวิตคน  ก้าวเดิน  ดำเนินไป
		เหมือนคลาไคล  สู่หัตถ์  มัจจุกาล
						
              เรื่องแก่งแย่ง  ชิงดี  มีตลอด
				       ส่งตกทอด  สอดผูก  ถึงลูกหลาน
				   สร้างจารีต  กติกา  อันสามานย์
					ตามสันดาน  พันธุ  ปุถุชน
			
              นาฬิกา  บ่อยครั้ง  ยังมิเที่ยง
		        ยากหลีกเลี่ยง  เบี่ยงข้าม  ความสับสน
		    ดั่งชะตา  มนุษย์  สุดวิกล
		อลวน  เปลี่ยนได้  ในพริบตา
						
             นาฬิกา  เตือนใจ  ให้ข้อคิด
	        เลิกหงุดหงิด  ย่อท้อ  ต่อปัญหา
				   มองทุกสิ่ง  ให้เป็น  เช่นธรรมดา
					แล้วมุ่งหน้า  ฝ่าฟัน  โดยมั่นใจ
			
             ก้าวพลั้งคือ  บทเรียน  จงเพียรสู้
		        เร่งกอบกู้  ฉับพลัน  หันแก้ไข
		    อุปสรรค  หนัก,เบา  สักเท่าใด
		 จงอย่าได้  พรั่นพรึง  ถึงอับจน
			
            		นาฬิกา  หมดถ่าน  ลานก็หยุด
					       คือสิ้นสุด  ชีวิน  สิ้นฉงน
					    สิ้นชาติหนึ่ง  ดี,ชั่ว  สิ้นตัวตน
					หนีไม่พ้น  ข้อกำหนด  กฎแห่งกรรม