เราอาจเป็นเช่นนกที่ผกโผน ถาทะยานไปโพ้นท้องฟ้ากว้าง แสวงหาเสรีทุกที่ทาง ทำสิ่งอย่างอย่างที่ใจชี้ทิศ บินไปบินไปและบินไป เมื่อแสงทองของอุทัยยังไพจิตร บ้างอาจพบยากเย็นและเป็นมิตร พบนิยามความคิดอันเติบโต ปุยเมฆขาว สายลมคอยห่มรัก ให้รู้จักโลกไพศาลอีกนานโข พำนักจิตนิทรารมย์ใต้ร่มโพธิ์ แล้วบินโล้เรียวรุ้งจรุงใจ ชื่นชีวีด้วยมีอิสระ ที่เราจะบินตามความฝันใฝ่ โดยไม่ต้องร้องขอใครต่อใคร จึงหัวใจตระหนักให้รักมัน ถ้าหากว่าเราเป็นดั่งเช่นนก คงโผผกเยี่ยมเยือนเรือนสวรรค์ ปีกกล้าที่กระหยับจับตะวัน ซึมซับกับสีสันอันเสรี อาจชีวิตนี้ไม่ใช่ดั่งนก แต่ใจกกไฟฝันอันล้นปรี่ ปีกหทัยโบกฟ้าข้ามธาตรี โดยไม่มีแร้วขวางทางนภา เรายังคงบินไปและบินไป ชมฟ้าใส เมฆพร่าง อย่างปักษา กระพือปีกแห่งชีวิตอิสรา ไปจนกว่าร่วงวูบลงจูบดิน
เปลวเพลิง 28 พ.ย. 2554 03:07 น. - ID 142715 
1415
0
0
28 พฤศจิกายน 2554 09:04 น. - comment id 1216303
เสรีรส แห่งบทร่าย เจ้าบินไปตะกายฟ้า กล้าผจญ เพื่อค้นหา อิสรา อย่างท้าทาย งานงามมากๆ ครับท่าน..
28 พฤศจิกายน 2554 17:23 น. - comment id 1216332
29 พฤศจิกายน 2554 02:59 น. - comment id 1216393
เป็นปรัชญาที่มีความหมายลึกซึ้งมากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
