ชีวิตตน ตนสิ ต้องลิขิต อย่ามัวคิด พึ่งใคร ให้ขีดเส้น เกิดมาแล้ว ดี,พร่อง ต้องเดินเป็น ใช่ยากเย็น เกินกว่า แรงฝ่าฟัน โอกาสมอบ แด่ผู้ รู้ไขว่คว้า หมายก้าวหน้า ยืนยง จงแข็งขัน อุตสาหะ จะดล ผลอนันต์ ความมุ่งมั่น นั้นหนุน แทนทุนรอน อย่าถอดใจ ท้อแท้ แม้พลาดพลั้ง ยามผิดหวัง เสียรู้ เปรียบครูสอน อุปสรรค หนักหนา อย่านิ่งนอน หมั่นต่อกร ทุ่มเท ทุกเวลา การสั่งสม ประสบการณ์ ผ่านเหนื่อยเหน็ด ความสำเร็จ จักชิง วิ่งเข้าหา การกล้ำกลืน ยืนหยัด พัฒนา ย่อมดีกว่า วอนง้อ ขอผู้ใด จากเม็ดกรวด เม็ดทราย ในแหล่งหล้า อาจนำมา ก่อร่าง-สร้างเมืองใหญ่ คนบากบั่น อดทน จนก้าวไกล ควรปลาบปลื้ม ภูมิใจ ได้แท้จริง
13 พฤศจิกายน 2554 21:38 น. - comment id 1214922
กรุงโรม โหมสร้างอย่างนักหนา ใช้เวลา กว่าจะคงดำรงมั่น ตนสร้างตน หวังเติบใหญ่ก็คล้ายกัน ใช่เร็ววัน มั่นชีวิต ..ลิขิตตน
13 พฤศจิกายน 2554 22:34 น. - comment id 1214930
การสร้างบ้านสร้างเมืองเป็นเรื่องใหญ่ ย่อมมิใช่ ครู่เดียว ประเดี๋ยวจบ ต้องใช้ความ สามัคคี ที่ครันครบ กว่าสงบ เป็นแว่นแคว้น แสนยากเย็น