เพื่ออิ่มเอมทุกข้าวคำของแผ่นดิน

ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ

เพื่อเอมอิ่มทุกข้าวคำของแผ่นดิน
จะสิ้นแล้วแววฝนพฤศจิกาฯ
ห้วงวรรษาปลายวสันต์จะพลันหาย
หนอหม่นเมฆเปื้อนคว้างจะร้างกราย
ฟ้าร่ำไห้เอิ้นสั่งห่างเฮือนเนาว์
คงจะหนาวน้ำค้างวางดอกร่วง
สุมไฟฟืนอิงทรวงเมื่อหน่วงหนาว
ฟ้าค่ำใสสับเปลี่ยนเวียนหมู่ดาว
สะนูว่าวลิบฟ้ามาฮำฮอน
บัดนั้นปี่ซังข้าวจะพราวเสียง
ส่งสำเนียงพร่ำพรอดมาออดอ้อน
สืบสามัญท้องทุ่งปรุงดงดอน
กล่อมฟางฟอนฟ่อนข้าวเมื่อหนาวลง
บัดนั้นแววคมเคียวจะเกรียวกราว
บอกหนุ่มสาวคืนทุ่งมุ่งมาส่ง
คืนคอนกลับรวงเรือนในเถื่อนดง
จะได้ลงท้องทุ่งมุ่งข้าวงาม
เงาแสงฟ้าทาทาบอาบทุ่งทอง
คมเคียวส่องวับใสมาไต่ถาม
เบิ่งอุษามาปรุ่งเบิกรุ่งงาม
เรืองอร่ามดังทองของแผ่นดิน
ไปด้วยสิไปนะไปด้วยกัน
ไปดูนั่นบินผกดูนกผิน
แอบลักข้าวสู่รังประทังกิน
ไปดมกลิ่นหมอกน้ำค้างวางเม็ดข้าว
เป่าปีซังข้าวใหม่ให้ดังดัง
ให้ชีวิตพะวังหลงพะวงหนาว
ตื่นมาเถิดจากฝันหลังค่ำยาว
มาสืบเทือกสืบท้าวรวงข้าวเรียว
ลิ้มเสพชิมน้ำค้างหว่างลงเม็ด
เตะแต้มเกล็ดหมอกขาวคลอข้าวเหนียว
แหนะลมอ่อนค่อยกรูอยู่กราวเกรียว
หดคอเสียวซ่านกายใต้เสื้อคลุม
อ่อนแล้วหนอไฟฟืนดุ้นเศษน้อย
เคยทยอยเติมเชื้อเหลือฟืนสุม
อังมือเรียวซีดขาวคราวหนาวรุม
อุ่นหน่อยค่อยกกตุ้มกุมมือตน
ให้ประหวัดถึงฝนเคยหล่นมา
ครั้งยังหว่านเม็ดกล้าเมื่อฟ้าฝน
ชั่วหายใจเข้าออกบอกใจตน
หนาวร้อนฝนหน้าทีล้วนมีทำ
มือแม่พาจับเคียวเทียวทุ่งกว้าง
ล้วนสืบสร้างทางข้าวทุกเช้าค่ำ
สละเหงื่อไหลพรากยังตรากตรำ
เพื่ออิ่มเอมทุกข้าวคำของแผ่นดิน
ฟ้าฟื้น ธรรมชาติ				
comments powered by Disqus
  • ศรีสมภพ

    12 พฤศจิกายน 2554 21:42 น. - comment id 1214809

    จุดธูปปัก.. ลงที่นาขมาแม่
    ท้องเริ่มแก่ดูแม่สวยสำรวยสม
    ส้มเขียวหวานสานชะลอมพร้อมแป้งพรม
    น้อมกราบก้มแม่โพสพพบรวงงาม
    
    เช้าวันศุกร์..ปลุกปลอบใจร่ายเรียกขัวญ
    โปรดบันดาลรวงเหลืองเมลืองล้ำ
    คราวแม่ท้องต้องบำรุงทุ่งนางาม
    ทั่วเขตคามคือความหวัง..เพื่อตั้งตัว
    
    น้ำจากฟ้าเป็นห่าฝนพรมบนแม่
    ช่างดีแท้เห็นรวงไหวไปถ้วนทั่ว
    ถึงหน้าเกี่ยวเรียวรวงทองไม่ต้องกลัว
    สูงท่วมหัวทั่วทุ่งกว้าง ช่างสุขใจ
    
    ฝนมามากน้ำหลากไหล อย่างไรหนอ ?
    น้ำล้นท่อ ถ่อท่วมโถมล่มสลาย
    บ้านจมมิด ชีวิตรอดนอนทอดกาย
    มองทุ่งนาน้ำตาไหล.. ตายทั้งกลม !
    
    ไม่มีธูป.. ไม่มีที่ ที่จะปัก
    น้ำท่วมหนักหนี้ท่วมนาถลาล้ม
    ทุ่งสีทองเป็นท้องน้ำช้ำเกินข่ม
    ไร้แป้งพรม..เรียกขวัญแม่ที่แลหาย
    
    หลับให้สบาย นะแม่จ๋า ..อย่าอาลัย !
    
    41.gif29.gif66.gif
  • ดวงจันทร์

    13 พฤศจิกายน 2554 11:37 น. - comment id 1214865

    29.gif29.gif29.gif16.gif36.gif
    เพราะมาก......ไม่มีคำบรรยายเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน