หน้าส่วนตัว
อดเปรี้ยว ไว้กินหวาน
คำโบราณ ขานสั่งสอน
เสมือน เตือนบังอร
ห้ามเร่งร้อน ก่อนเวลา
รักนวล สงวนตัว
งดเกลือกกลั้ว มั่วตัณหา
ขันติ จริยา
ตราตรึงใส่ ในกมล
อย่าชิง สุกก่อนห่าม
หลงเสื่อมทราม หยามเหตุผล
เพลี่ยงพล้ำ ทำลายตน
เสียผู้คน หม่นซีดเซียว
ดูพวง มะม่วงอ่อน
กลิ่นแทรกซอน ซ่อนรสเปรี้ยว
ลองลิ้ม ชิมนิดเดียว
ถึงเข็ดเขี้ยว บ่นเสียวฟัน
ช้าหน่อย คอยเมื่อพร้อม
รอสุกงอม ยอมอดกลั้น
หวานอร่อย ค่อยกินกัน
จะกล่าวขวัญ ชมทันใด
กุลสตรี ผู้ดีเลิศ
จิตประเสริฐ เพริศผ่องใส
พรหมจรรย์ มิปันใคร
ถนอมไว้ ให้สามี
สุนทรวิทย์ 16 ต.ค. 2554 14:42 น. - ID 142186 
1913
3
0
16 ตุลาคม 2554 14:49 น. - comment id 1211353
ชอบกลอนบทนี้มากค่ะ เพราะมีลูกสาวสองคน ยิ่งอยู่ในสังคมตะวันตกที่มีประเพณีต่างกัน ก็ต้องระวังมากเลยนะคะ
16 ตุลาคม 2554 15:14 น. - comment id 1211365
จารีตไทยต้องช่วยกันรักษาครับ ขอบคุณครับ
17 ตุลาคม 2554 08:40 น. - comment id 1211425
อยากกินทั้งเปรี้ยวหวาน จัดใส่จานอาหารดี รวมผักอันมากมี ใส่กระทะคลุกคละกัน แป้งมันใส่นิดหน่อย หมู,ไก่ ค่อย ตามจัดสรร ปรุงคละอร่อยพลัน เปรี้ยวหวานนั้นทานถูกใจ....
แซมมาแจมสนุกๆ นะคะ... เชิญไปชมสูตรผัดเปรียวหวานของพี่อนงค์นางได้ที่ลิงค์ข้างล่างนี่ค่ะ... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem142130.html ขอบคุณนะคะพี่สุทรวิทย์ และพี่อนงค์นาง...
แซมค่ะ
17 ตุลาคม 2554 13:13 น. - comment id 1211437
ทานแต่พอประมาณ ระวังน้ำหนักด้วยนะครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
