หน้าส่วนตัว
เดือนที่ร้าวร้างลาลับกับข้างแรม
ส่งดาวแจ่มเจิดจรัสเปล่งรัศมี
เหมือนอดีตกรีดรอยร้าวคาวราคี
เจ็บแต้มสีโศกซมขมขื่นใจ
เป็นกงเกวียนเวียนว่ายหลายชีวิต
กรรมลิขิตขีดร่ายพายหวั่นไหว
ต้องดิ้นรนด้นดั้นฝ่าฟันไป
สุดแต่ใครไขว่คว้าเกาะพ้นเคราะห์กรรม
เมื่อมีทุกข์รุกจับดับต้นเหตุ
ปลงสังเวชวางลงได้ใช่น่าขำ
อยู่ที่ใจไร้ดึงดื้อถือละทำ
หยุดตอกย้ำยอมอภัยใจเลิกรา
แล้วจะเหมือนดาวแจ่มแต้มอ่อนหวาน
ทอแสงผ่านม่านเมฆใหญ่ใสสง่า
ระยิบระยับวับวาวพราวเด่นตา
เปล่งคุณค่ารัศมีความดีตน.
Salukphin 29 ก.ย. 2554 19:50 น. - ID 141981 
1485
1
0
29 กันยายน 2554 21:15 น. - comment id 1209772
กินใจมากค่ะ
30 กันยายน 2554 05:01 น. - comment id 1209810
ขอบคุณค่ะคุณอนงค์นาง
30 กันยายน 2554 07:55 น. - comment id 1209829
ให้โทษกรรมนำทางห่างความสุข ได้รับทุกข์เวทนาแสนสาหัส จะให้ลืมเหตุการณ์ที่ผลาญชัด สไนท์เปอร์ทหารอัดหัวกระบาน เมื่อเดือนดับดาวแจ่มแซมกระพริบ แต่ชีวิตเก้าสิบน่าสงสาร จะลืมเลือนเหมือนกินไก่ในวันวาน พวกชาวบ้านทำไม่ได้ใจแค้นเคือง ไม่เหมือนดาวเดือน เพราะตายไปเลือดแดง ๆ ลืมได้ไง
3 ตุลาคม 2554 06:26 น. - comment id 1210142
ถึงมีทุกข์ย่อมมีสุขปนคลุกเคล้า. เมื่อมีเศร้าก็มียิ้มอิ่มสะสวย. จะสุขทุกข์ยากจนคนร่ำรวย ต่างต้องม้วยเหมือนกันนั่นสิจริง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
