โรมรัน พันตู อยู่บนโลก สุข,โศก ทั้งมวล ล้วนภาพหลอน อนรรฆ ศักดา ฐานันดร อาวรณ์ ร้อนเร่า ก็เท่านั้น เกิดมา เรือนร่าง ต่างเปลือยเปล่า มือเท้า ครบถ้วน ควรสุขสันต์ ที่ทุกข์ เพราะความ อยากครามครัน โมหันธ์ ฉันทา ทำตามัว ลดความ หงุดหงิด คิดน้อยหน่อย จากคอย เคร่งครัด หัดยิ้มหัว โทโส โลกีย์ ที่มืดมัว เกลือกกลั้ว มากนัก จักทุกข์ใจ อย่าให้ ตัณหา มาปลุกเร้า ปัดเป่า กลิ่นกาม ความหลงใหล กินอิ่ม สักมื้อ คือกำไร ปลงได้ วางได้ ใจสุขพลัน ความตาย เร็ว,ช้า ย่อมมาถึง ชาติหนึ่ง ชั่วแล่น มันแสนสั้น หลับตา เป็นศพ ก็จบกัน ยึดมั่น ถือมั่น เพื่ออันใด พอกิน พอใช้ ไม่โอ่อ่า ดีกว่า วิตก จนหมกไหม้ นรก สวรรค์ มีบันได ทางไป อยู่ใน ใจเราเอง
สุนทรวิทย์ 20 ส.ค. 2554 10:47 น. - ID 141422 
1303
3
0
20 สิงหาคม 2554 14:36 น. - comment id 1206175
สาธุ ปลงแล้วหรือคุณตา
20 สิงหาคม 2554 15:03 น. - comment id 1206177
คงอยู่ในระหว่างปลงนะครับ55
20 สิงหาคม 2554 23:30 น. - comment id 1206190
ขอบพระคุณท่านครับ อ่านแล้วสบายใจ และเพื่อนำไปปฎิบัติให้ไม่ยากนัก
24 สิงหาคม 2554 21:17 น. - comment id 1206485
ขอให้บรรลุเร็วๆนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
