หาประโยชน์ อันใด ให้ชีวิต เมื่อยังติด อยู่ใน ไฟตัณหา ไร้สติ หลงตน ล้นอัตตา ปล่อยชีวา เวียนว่าย กลางไฟลุก เดินคลำทาง ต่อไป ใจมืดบอด ชีวิตรอด ก็ไม่พบ สงบสุข ไม่น้อมธรรม นำใจ ให้พ้นทุกข์ ดั่งต้องคุก คุมขัง...ตะรางกรรม
15 มิถุนายน 2554 16:21 น. - comment id 1100089
เจ้ามะขิ่น..ท่านกวีซีม่ากำลังเทศนาธรรมอยู่ เด็กอะไร...แว๊ปไป แว๊ปมา เดี๋ยวเขาจะว่าพี่ควายไม่สั่งสอน
14 มิถุนายน 2554 19:56 น. - comment id 1199063
อ่านแล้วคิดถึงคำนี้เลยค่ะ "สวรรค์ในอก นรกในใจ"
14 มิถุนายน 2554 22:00 น. - comment id 1199083
จุ๊บ..จุ๊บ..จุ๊บ... ไปทำงานก่อนนะคะ... ชะแว๊ป !!! แซมค่ะ
15 มิถุนายน 2554 17:37 น. - comment id 1199205
ไฟตัณหามอดไปหมดนานแล้วครับท่าน เหลือแต่ไฟราคะอีกหน่อยเดียว..๕๕๕
15 มิถุนายน 2554 23:16 น. - comment id 1199272
เห็นด้วยสิลุนั้นอันคำกล่าว ที่ครูป่าวแต่เด็กเล็กนั่นหนา ผลนั่นติดดีชั่วตัวนำพา ลากไปมาคล้ายเงาที่เราเดิน เห็นด้วยเช่นนั้นแล ขอรับ