คำปลอบของแม่

สำโรงไทย ศรีสันทัด

คนดี
จงหยุดมองท้องนทีที่ปลายสาย
ทั้งขุ่นข้นโคลนคละสวะทราย
แลกยิ่งใหญ่เยียบเย็นด้วยเลนตม
ไม่มีสุขสูตรใดได้มาเปล่า
ต้องฝ่าเศร้าฟันโศกโลกทับถม
ต้องกัดข่มอมเจ็บกลืนเก็บตรม
ต้องผ่านล้มหล่มทุกข์ก่อนลุกยืน
จากหยาดใสไล่สีทีละหยด
ค่อยค่อยปลดลดค่าจากฟ้าผืน
เป็นธารน้อยอ่อยรินเกลือกดินกลืน
ก่อนหยัดยืนเหยียดหล้ามหานที
ลูกเอ๋ย
ความสำเร็จไม่เคยเปิดเผยสี
ต้องผ่านเขลาเคล้าทรามเพิ่มความดี
อย่ามองที่แซ่ซร้องแค่ปล้องปลาย
ที่บาดเจ็บเหน็บใจในวันนี้
ไม่ถึงปีที่ห่างก็จางหาย
เก็บแผลเหลือเพื่อเพิ่มพลังกาย
บทสุดท้ายจะเป็นจริงอันยิ่งยง
				
comments powered by Disqus
  • โอ้ละหนอ

    3 มกราคม 2554 08:51 น. - comment id 1177767

    น้อมรับคำปลอบของแม่ค่ะ.........41.gif41.gif41.gif41.gif41.gif41.gif29.gif29.gif29.gif
  • แก้วประภัสสร

    3 มกราคม 2554 11:25 น. - comment id 1177779

    41.gif41.gif29.gif46.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน