เย็นวันหนึ่งมืดสลัวน่ากลัวนัก อาจารย์เดินมาหยุดพักที่ชายบ้าน พบครอบครัวหนึ่งแสนเศร้าสุดร้าวราน แม่และลูกน่าสงสารล้วนผอมโซ อาจารย์จึงแวะถามไถ่ เป็นไรหรือ... จึงอดมื้อกินมื้อผอมอักโข... ถามพ่อบ้านอยู่ที่ไหน ร้องไห้โฮ กว่าจะโผล่ถึงบ้านได้คงหายเมา อาจารย์บอก ถ้าอย่างนั้นไม่เป็นไร ข้าไม่มีสิ่งใดตอบแทนเจ้า อย่างนี้เถิด,เอาเงินนี้จากที่เรา ไปซื้อเหล้าอย่างดีมาอย่าช้านาน แม่ลูกที่สุดยากแค้นแสนสงสัย เอ๊ะ...อาจารย์เอายังไงช่วยไขขาน เห็นอาจารย์คงนั่งยิ้มอยู่เนิ่นนาน ทำตามที่...ท่านว่ายวาน...หน่อยเป็นไร เห็นพ่อบ้านเดินเซแซด...แถแถดอยู่ กลางบ้านฉันใครไม่รู้น่าสงสัย อ่าฮ้ามี..ไหเหล้าวาง...เหมือนอย่างใจ ไม่สนแล้วเหล้าของใครข้าขอกิน อรุณรุ่งสุรีย์กรายเริ่มฉายแล้ว เสียงไก่แก้วโก่งขันย้อนจากคอนถิ่น เอ๊ะ...นี่ท่านเป็นผู้ใด...สงสัยจินต์ แล้วเหล้าที่ข้าดื่มกินนั่นของใคร ข้าชื่อ...กูโด โทโชกุ...แห่งเกียวโต พ่อบ้านมาดเขื่องโขแทบจับไข้ อาจารย์ของพระจักรพรรดิ...สายรินไซ ท่านมาอยู่ได้อย่างไรที่บ้านเรา อาจารย์บอกว่า ชีวี...นี้ไม่เที่ยง ชีวิตนี้ใช่มีเพียงไว้ดื่มเหล้า ท่านลืมทิ้งลูกเมียไว้แต่นานเนา ถ้าไม่รักลูกเมียเจ้าจะรักใคร เหมือนฟ้าผ่าฟาดลงไปในส่วนลึก ชายผู้นั้นได้สำนึกพลันร้องไห้ ...ขอจำคำอาจารย์ไว้จนวันตาย... ...ในเมื่อท่านรู้ตัวได้ข้าขอลา... ..................................... กุลีกุจอยึดยื้อถือข้าวของ ข้าขอจองส่งอาจารย์ถึงด่านหน้า อาจารย์บอกว่า ทุกทางที่ผ่านมา เมื่อพบพา-พัดพราก-ย่อมจากไป... ชายนั้นบอก ขอตามท่านไร้วันกลับ เลิกทางเลวขอน้อมรับเส้นทางใหม่ ...ทางที่เหลือชีวิตนั้น...สั้นเพียงใด... โลกต้องการผู้ยิ่งใหญ่...คอยชี้ทาง นี่เป็นที่มาของอาจารย์เซ็นที่ชื่อ มูนัน ที่แปลว่า ชายผู้ไม่หวนกลับหลัง
5 พฤศจิกายน 2553 08:37 น. - comment id 1166520
สวัสดีค่ะ พี่ใบไม้.. เอิ๊ก..สร่างแล้วค่ะ.. มาตามติดนิทานอันทรงคุณค่าของพี่ใบไม้... หนีน้ำพ้นยังคะ... บ้านแซมวันนี้ร้อนมากๆ..ทั้งร้อนทั้งอากาศแห้ง รู้สึกคล้ายๆตัวเองเป็นข้าวเกรียบ.. อากาศแบบนี้ เราเรียกว่า อากาศแผ่นดินไหว... ถ้าแคลิฟอร์เนียหลุดหายไปในมหาสมุทร แซมก็โน่นแหละค่ะ...พบกันในดวงดาว... มะขิ่น De CA
4 พฤศจิกายน 2553 16:32 น. - comment id 1166624
แวะมาติดตามตอนต่อไปค่ะ...
4 พฤศจิกายน 2553 16:46 น. - comment id 1166632
เป็นนิทานกลอนเลยหรอ เก่งมากครับ ^ ^
5 พฤศจิกายน 2553 03:58 น. - comment id 1166677
สวัสดีคะ คุณกระบี่ใบไม้ ตั้งตะ...เจมิไนคบ(อ่านเรื่อง)คุณเนี่ย รู้สึกตัวเองดีขึ้น...โขเลย
5 พฤศจิกายน 2553 00:08 น. - comment id 1166709
เข้ามาอ่านบทกลอน ที่มีคติสอนใจดีๆครับ
6 พฤศจิกายน 2553 12:45 น. - comment id 1166915
ธรรมอำไพ ณ วันเสาร์ น้อมรับ ครับท่าน. :)
6 พฤศจิกายน 2553 18:45 น. - comment id 1167058
โลกต้องการผู้ยิ่งใหญ่...คอยชี้ทาง ต่อกลอน... ได้ฟังนิทานเซ็นเห็นข้อคิด หากชีวิตผิดไปไม่หมองหมาง ยังคงมีอาจารย์เซ็นคอยชี้ทาง รินไซเซ็นปล่อยวางจิตว่างพลัน อา มี ถอ ฝอ
6 พฤศจิกายน 2553 20:44 น. - comment id 1167074
6 พฤศจิกายน 2553 23:30 น. - comment id 1167124
บูมเมอร์แรงเป็นมูนัน ณ.วันนี้ เป็นชายที่ใช้สิทธิ์ไม่คิดหวน มีผู้ใหญ่น้อมจิตให้ชิดชวน ก็ไม่ควรคราไคร..สิ่งใดเลว ................................................