พระอาจารย์ปลูกกล้วยไม้ไว้รอบวัด บรรจงจัดช่อจนสวยช่วยถนอม เพลี้ยไม่กินริ้นไม่ไต่ไรไม่ตอม ดูแลทุกสิ่งแวดล้อมอย่างอดทน มาวันหนึ่งพระอาจารย์ไปธุระ ฝากหน่อยนะรดน้ำด้วยช่วยสักหน ลูกศิษย์รับคำอาจารย์อย่างลานลน สาละวนรดน้ำให้ไม่ชักช้า เท้าสะดุดกระถาง ...เปรี้ยง!!!... ยินเสียงหล่น อาจารย์เราคงพร่ำบ่นและดุว่า ก็อาจารย์ฝากเอาไว้ก่อนจากลา แย่แล้วหนากันคราวนี้...ไม่ดีเลย อาจารย์กลับมารับรู้ดูกล้วยไม้ แตกสลายพลันยิ้มให้แล้วเอื้อนเอ่ย ก่อนที่ฉันปลูกมันไว้ไม่โกรธเลย ตอนนี้จะมาลงเอยโกรธเยี่ยงไร ...ปลูกกล้วยไม้...ปลูกจิตใจ...ให้สงบ... ...เพื่อค้นพบ...ว่าจิตนั้น...ไม่สั่นไหว... ...ปลูกกล้วยไม้...เพื่อสลาย...ทำลายใจ... ...ปลูกทำไม...ไม่คิดผูก...ปลูกตัวเอง...
กระบี่ใบไม้ 9 ส.ค. 2553 12:42 น. - ID 136241 
1179
1
0
9 สิงหาคม 2553 13:13 น. - comment id 1150560
ภาพก็สวย กลอนก็ไพเราะ คติสอนใจก็งามค่ะ.....
(แซมจะท่องบทนี้เอาไว้ เวลาคนมาทำดอกไม้แซมหัก แซมจะได้ไม่โกรธ......) ขอบคุณพี่ใบไม้มากนะคะ... ขอให้วันนี้เป็นวันดีๆ ค่ะ
9 สิงหาคม 2553 17:58 น. - comment id 1150607
หวัดดีขอรับ...ท่านกระบี่... มีข้อคิด...สะกิดใจ...ดีมากขอรับ... เยี่ยมในการถ่ายทอด....เป็นบทกลอน...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
