ครืนครืนคือฟ้าร้อง ครวญคะนองคละคลื่นลม คล้อยเคลื่อนเมฆาขรม ร้าวระทมคือจิตเรา หวิวหวิวลมปลิวไหว เมฆจางไปวายุเพลา อุราคลายโศกเศร้า เช่นไม้ดอกคืนชีวี วับวับสาดแสงส่อง โอภาสทองสุรีย์ศรี ส่องใจให้ได้มี สุขเกษมรื่นอารมณ์ ฤดูเช่นจิตเรา สุขหรือเศร้าร้าวหรือสม เปลี่ยนได้เช่นคลื่นลม ไม่เป็นหลักอยู่ประจำ ปล่อยวางความในจิต ค่อยพินิจดูด้วยธรรม จงมีสติค้ำ นำทางสู่นฤพาน *ชื่อกลอนนี้หลายๆคนคงคุ้นหู จริงๆแรงบันดาลใจก็มาจากเพลงฤดูที่แตกต่างนั่นแหละ เป็นเพลงโปรดของผมเลย^_^
6 เมษายน 2545 23:20 น. - comment id 44613
มาเยี่ยมจ้ะ
7 เมษายน 2545 10:59 น. - comment id 44669
สุดยอดอีกแล้วค่ะ..ชอบเพลงนี้เช่นกัน.. และชอบคำฤดู..ฤดี..ที่ชอบเอามาเขียนเรื่องสั้น อยากให้ไปอ่านเรื่อง..สั้นๆที่นางเอกชื่อฤดีค่ะ งานของทะเล..ที่ชื่อ..พระจันทร์หวาน...นะคะด้วยรักและจะตามอ่านตลอดค่ะ
7 เมษายน 2545 11:46 น. - comment id 44683
น่ารักดีนะ
8 เมษายน 2545 02:00 น. - comment id 44765
ครับผมก็ว่าเพราะคับ ฤดูที่แตกต่าง ชอบครับ
8 เมษายน 2545 20:00 น. - comment id 44863
^-^ ไม่มีใครสุขตลอดไป และเศร้าตลอดกาล
12 เมษายน 2545 02:10 น. - comment id 45348
.......ขอบคุณค่ะ...
21 เมษายน 2545 21:53 น. - comment id 46717
เพราะดีนะ