มือ

เสี้ยว

จากมือน้อยค่อยค่อยจับปากกาเขียน
ค่อยค่อยเรียนเพียรรู้การเขียนอ่าน
จากมือแม่จับมือเขียนให้ชำนาญ
แล้ววันผ่านเพียงไม่นานลูกร้างเลือน
จนมือใหญ่เซ็นเช็คเป็นปึกปึก
ไยไม่นึกถึงแม่แก่ไร้เพื่อน
มือหยาบใหญ่ไยไม่คิดจิตย้ำเตือน
ทิ้งให้แม่น้ำตาเปื้อนเพียงลำพัง				
comments powered by Disqus
  • ตอ เต่า ตัวเดิม

    6 เมษายน 2545 21:07 น. - comment id 44571

    เมื่อไรออกเทปบอกด้วยนะ เราจะหาซึ้อฟังให้ได้เลย ชอบมาก
  • ฝันหวาน

    6 เมษายน 2545 22:08 น. - comment id 44589

    เป็นอะไรเปล่าเนี่ย.....เป็นห่วงนะ
  • ข้าวปล้อง

    6 เมษายน 2545 22:41 น. - comment id 44598

    แม่คือผู้ให้เสมอสำหรับลูกทุกคน
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    8 เมษายน 2545 03:52 น. - comment id 44786

    ให้แง่คิดดีจังจ้า น้องเสี้ยว......

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน