นิทานเก่า เล่ามา ตาจำได้ อยากบอกให้ หลานฟัง ใช่สั่งสอน จึงร้อยเรียง ลำนำ เป็นคำกลอน อุทาหรณ์ ย้อนคิด สะกิดใจ เรื่องพ่อค้า ตาแก่ แพ้สังขาร มีลูกหลาน รอบตัว ครอบครัวใหญ่ สมบัติน้อย ค่อยสรร แบ่งกันไป เพียงขอให้ ดูแล ก่อนแกตาย แต่ยังมี หีบใหญ่ อีกใบหนึ่ง เป็นของซึ่ง เหลือที่ มีความหมาย มักเห็นแก เอาตั้ง วางข้างกาย ชิ้นสุดท้าย เก็บไว้ มอบใครดี คล้องกุญแจ ปิดผนึก ดูลึกลับ พร้อมกำชับ แน่นหนา ว่าของนี่ หากว่าพ่อ ต้องตาย วายชีวี เจ้าคนที่ ดูแล แกเอาไป ลูกทั้งหมด เลี้ยงดี มีความรัก เฝ้าฟูมฟัก จนบรรลุ อายุขัย เมื่อพ่อตาย หวังสมบัติ งัดเร็วไว หินก้อนใหญ่ กับจดหมาย ลงลายมือ พ่อมีสุข สบาย ก่อนตายสิ้น เพราะว่าหิน ก้อนนี้ ที่เจ้าถือ ไม่มีมัน พ่อนั้น จะสุขฤๅ มันก็คือ ทรัพย์ที่ .....มีราคา
1 กุมภาพันธ์ 2553 05:52 น. - comment id 1094266
1 กุมภาพันธ์ 2553 07:10 น. - comment id 1094273
ยอดเยื่อมครับ ถ้าไม่มีสมบัติอะไรลูกหลานก็ห่างไกล
1 กุมภาพันธ์ 2553 10:24 น. - comment id 1094312
เยี่ยมครับ
1 กุมภาพันธ์ 2553 14:57 น. - comment id 1094389
อยากรู้จัง ว่าลูกๆ ทำอย่างไร กับหินก้อนนั้น ขอบคุณกลอนคุณภาพครับ
1 กุมภาพันธ์ 2553 22:30 น. - comment id 1094600
อ่านแล้วรู้สึกสะเทือนใจ และสะท้อนใจ ในวาระเดียวกัน แต่ว่าไป ตาพ่อคนนี้ก็แรงเอาเรื่องนะ เหลี่ยมจัดพอตัว
2 กุมภาพันธ์ 2553 02:44 น. - comment id 1094649
สิ่งที่เป็นความลับให้ทั้งคุณอนันต์และโทษมหันต์เหมือนกันนะคะ
2 กุมภาพันธ์ 2553 14:23 น. - comment id 1094873
2 กุมภาพันธ์ 2553 18:02 น. - comment id 1095000
อืม ? หลอกกันป่าว ลูกหลานจะแช่งไหมเนี่ย น่าจะเป็นเหรียญบาทสักเต็มหีบ นับแล้วได้ห้าพัน น่าจะเก๋กว่าก้อนหินเนาะ