เพียงความคิดกระเพื่อมไหวในความว่าง สีเข้มจางลวดลายหลายหลากสรรค์ ปรากฏเงาพราวพรายหลายหมื่นพัน ล้วนเสกสรรค์จากจิตคิดคำนึง ราวสายลมพรมไหวในเปลวเทียน วูบวาบเวียนสีแสงแรงลมถึง ภาพที่เห็นเป็นไปให้ตราตรึง เริ่มจากหนึ่งเท่านั้นกลายผันแปร ก่อเรื่องราวฉันเธอและเจอเขา มีเรื่องเล่ามากมายคล้ายบาดแผล ทิ้งร่องรอยน้อยใหญ่ให้เหลือบแล ทั้งที่แท้แค่ใจที่ไหวไป คือละครร้อยบททดสอบจิต เพียงความคิดมุมมองของใครไหน คำวิจาณ์ผ่านหูพรั่งพรูใจ หาได้ไหวจิตแท้แค่ผ่านเลย ชนทั้งสิ้นสุดท้ายมลายลับ เกิดแลดับแก่นธรรมนำเฉลย ชนทั้งหลายจากไปแล้วแผ่วรำเพย ประหนึ่งลมผ่านเลยดังเคยมา ใครกันเล่า? คงอยู่ดูอีกครั้ง คนอยู่หลังคนสุดท้ายใครกันหนา ก่อนกำเนิดหลังชีวิตพิจารณา ก่อนโลกาเริ่มหมุน คุณคือใคร?
30 มกราคม 2553 08:53 น. - comment id 1093492
ก่อนโลกาเริ่มหมุน คุณคือใคร? ต่อกลอน... ไม่ใช่ใครเป็นเพียงแค่ก๊าซไฮโดรเจน กลุ่มพลังงานรวมเป็นโลกขึ้นมาได้ เกิดเป็นธาตุดิน-น้ำ-ลม และไฟ หมุนเวียนไปตามวัฏจักรห่วงวัฏฏา เกิดแต่กรรมทำเองที่สานก่อ ไม่อยากต่อตัณหาอีกชาติหนา จึงจำเป็นต้องศึกษาปฏิจสมุปบาทนา แจ้งวัฏจักรการเกิดทุกข์ดับได้เอง
30 มกราคม 2553 09:21 น. - comment id 1093501
อยากรู้จักคุณ " คีตากะ" จังเลยค่ะ ช่วงนี้กำลังศึกษาพระสูตรมหายานอยากได้พบปะสหธรรมมิก เพื่อแลกเปลี่ยนความเห็น เก่งจังศึกษาวิมลเกียรตินิเทศสูตร..ด้วยหรือค๊ะ...นี่ print มาอ่านแล้วยังวางกองอยู่เลย สงสัยต้องรีบหยิบขึ้นมาศึกษา
30 มกราคม 2553 14:11 น. - comment id 1093612
สุดท้าย คือความว่างเปล่าค่ะ
30 มกราคม 2553 15:02 น. - comment id 1093651
30 มกราคม 2553 21:44 น. - comment id 1093765
โลกนี้คือละครโลกใหญ่ค่ะ อะไรที่ผ่านเลยไปแล้ว จะไปรู้ ทำไม ว่าคุณคือใคร....
31 มกราคม 2553 14:01 น. - comment id 1094034
โลกเป็นเช่นโรงละคร เราคือผู้แสดง อืม ..