สะพานสีรุ้ง

ใบไม้

สะพานสวยสีรุ้ง
พาดแนวจากคุ้งฟ้า
สู่วันใหม่ของวันเวลา
เพียงมุ่งหน้าจะก้าวไป
แต่ตอนนี้...
ความรู้สึกที่มีหวั่นไหว
ไม่กล้าก้าวกลัวทางไกล
ยากเพียงไหนเกินคาดเดา
ขอหยุดตัวตน
ยังทนอยู่กับวันเก่า
เพื่อปล่อยให้ตัวเรา
เหงา เศร้าจนฝังกาย
แล้ววันพรุ่งนี้
จะทิ้งทุกอย่างเคยมีไว้ข้างท้าย
วันวานเรียนรู้ได้มากมาย
วันใหม่ท้าทายค่อยมุ่งไป				
comments powered by Disqus
  • mono

    4 เมษายน 2545 01:48 น. - comment id 44155

    เข้าใจเขียนดีจ้ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน