ลมพัดพริ้วลิ่วลอยทยอยมา สัมผัสพื้นผิวธาราระบำฉาย แสงสุรีย์ทาทาบฉาบระบาย ดั่งดวงดาวเพริศพรายพรรณนา ต่างกระโดดโลดเต้นเป็นจังหวะ รับสายลมมาปะทะทักอุษา ดีใจไยเล่าเจ้าหมู่ปลา หรือตกใจเสียงสกุณาสาละวน เจื้อยแจ้วแว่วดังอีกฝั่งนา จับจิกฉีกกินหมู่ปลาทุกแห่งหน ในโคลนตมหล่มดินต้องดิ้นรน ให้ผ่านพ้นสู่หนองบึงจึงปลอดภัย เพราะรวงทองของพ่อที่รอเกี่ยว จะรับเคียวสืบวันแห่งคันไถ จนข้ากินบินทะยานจากบ้านไพร สู่เมืองเรืองวิไลไร้พรมแดน อยู่อย่างนกกระยางที่กางปีก หรือเป็นเช่นปลาหลบหลีกลำบากแสน ทุกชีวิตมีผิดพลาดมีขาดแคลน ต่างอยากอยู่บนดินแดนแสนสบาย เสียงพ่อข้าลอยล่องยืนร้องเรียก นุ่งกางเกงขาดขาเปียกเมื่อยามสาย นกกระยางได้ยินบินกระจาย ปล่อยหมู่ปลาเร่งตะกายว่ายสู่บึง สายแล้วไปกินข้าว เส้นทางยังอีกยาวไกลจะไปถึง ลุกขึ้นพลันหันหน้ามองที่หนองบึง ทุกสิ่งซึ่งล้วนพึ่งพาอาศัยกัน... นาคะพรรณ ๒ ธันวาคม ๒๕๕๒ ภาพโดย นายอาคม นาคะ
2 ธันวาคม 2552 18:14 น. - comment id 1070043
งดงามครับ
2 ธันวาคม 2552 21:06 น. - comment id 1070059
เยี่ยมครับ
2 ธันวาคม 2552 23:04 น. - comment id 1070110
เพราะจังครับ
2 ธันวาคม 2552 23:53 น. - comment id 1070141
มีแง่ดีๆ แฝงไว้ให้คิด งดงามครับ ^ ^
3 ธันวาคม 2552 10:21 น. - comment id 1070149
ความคิดเฉียบคม.. ทุกสิ่งต้องพึ่งพาอาศัยกัน..เนาะ สุขอย่าได้สร่าง
3 ธันวาคม 2552 00:57 น. - comment id 1070152
บทกลอนงดงาม แทรกข้อคิด ชื่นชมค่ะ
3 ธันวาคม 2552 13:11 น. - comment id 1070269
ขอบคุณเพื่อนทุกคนมากครับที่เข้ามาเยี่ยมกัน มาแลกเปลี่ยนมุมมองความคิด ขอบคุณครับ
3 ธันวาคม 2552 14:24 น. - comment id 1070294
บรรยายได้เห็นภาพเลยนะคะ ชอบบรรยากาศนี้จังเลย ทั้งยังซ่อนปมได้ดีเหลือเกินเก่งจริงๆค่ะ
3 ธันวาคม 2552 16:10 น. - comment id 1070369
มาชมรวงทองของพ่อค่ะ ว่าแต่ภาพประกอบ เท่จังค่ะ อิ
3 ธันวาคม 2552 18:56 น. - comment id 1070408
คุณนรสิริ ขอบคุณครับ พอดีกลับบ้านต่างจังหวัด ก็ขับรถไปเที่ยวข้างๆบ้านครับ คุณแก้วประภัสสร ขอบคุณที่เข้ามาบ่อยครั้ง ภาพเท่จัง ผมก็ชอบถ่ายภาพด้วยครับ ลุงแกกำลังหาปลาอยู่ครับ แกไม่รู้ตัวครับ แล้วเราก็ไปมาหาสู่กันได้เสมอครับ
4 ธันวาคม 2552 14:28 น. - comment id 1070678
ธรรมชาติสร้างสรรค์ความสมดุล