ใต้ผ้าห่มผืนบางกลางท้องนา หญิงชราแอบซ่อนกายคลายความหนาว ท่ามน้ำค้างพรั่งพรูม่านหมู่ดาว ค่ำคืนหนาวยาวเกินกว่าราตรีใด ไฟก่อไว้ใช้ผิงอิงฝ่าเท้า ลมโชยเป่าเงาสะท้อนกายอ่อนไหว ใบมะม่วงร่วงกราวหนาวภายใน กระท่อมไม้ผุพังคือรังนอน ก่อนที่ฟืนสุมไฟมอดไหม้ดับ สองมือจับขยับกายห่างไกลหมอน หอบสังขารใส่ฟืนตื่นจากนอน จนตะวันสัญจรย้อนกลับมา หาหัวเผือกเลือกหัวมันแบ่งปันใส่ โยนเผาไฟกินทุกยามตามประสา เพียงประทังสังขารกาลเวลา ปรารถนาสิ่งใดกันเมื่อบั้นปลาย พายเรือไม้วัยชราคราผุพัง ส่งลูกหลานขึ้นสู่ฝั่งยังจุดหมาย ลอยลำนิ่งเหนือน้ำกว้างอย่างเดียวดาย คือความสุขฉากสุดท้ายวัยชรา ผ้าห่มสวยผืนหนากลางป่าปูน ห่มความสุขเพิ่มพูนเริงตัณหา ท่ามม่านหมอกฝุ่นควันเมืองมายา ไม่เคยคิดหวนคืนมาห่มผ้ายาย นาคะพรรณ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๒ ภาพโดย อาคม นาคะ
นาคะพรรณ 20 พ.ย. 2552 14:14 น. - ID 130771 
1649
5
0
20 พฤศจิกายน 2552 14:21 น. - comment id 1066196
แวะมาทักทายพร้อมลมหนาวค่ะ หายไปนานเลย สบายดีนะคะ
20 พฤศจิกายน 2552 16:06 น. - comment id 1066241
วัฏจักรครับ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทุกข์ สุข หนุ่มสาว ลำบากในเมือง จะได้กลับบ้านทีก็สงกรานต์ รถแน่น สังคมยุคใหม่ แต่เมืองไทยดีกว่าฮ่องกงนะคับ ห้องเท่าตู้เสื้อผ้าราคาเดือนละสามพันเหรียญ ยายแกยังมีไฟให้ผิง
20 พฤศจิกายน 2552 21:29 น. - comment id 1066349
คิดถึงพ่อแม่เหมือนกันนะ......
21 พฤศจิกายน 2552 12:07 น. - comment id 1066509
อ่านแล้วยิ่งหนาวเลยนะคะ มองไฟฟืนขืนร่างอย่างทดท้อ แม้ซอมซ่อรอเพียงน้ำเสียงใส หวังลูกหลานผ่านมารักษาใจ เหตุไฉนไยปล่อยให้คอยนาน
21 พฤศจิกายน 2552 17:16 น. - comment id 1066595
หายไปนานเลยนะครับ สบายดีนะครับ อ่านกลอนแล้ว หนาวลึกๆ ครับ
21 พฤศจิกายน 2552 18:07 น. - comment id 1066607
ห่มแล้วคงจะหายหนาวเนาะ สบายดีนะครับ หายไปนานเชียว
22 พฤศจิกายน 2552 11:53 น. - comment id 1066885
ร่างชราสั่นร้าวหนาวสะท้าน ห่วงแสนห่วงลูกหลานคงเหน็บหนาว จากบ้านนาไปทำงานก็นานยาว ไม่เคยส่งข่าวคราวหรือหวนมา สายลมพัดสะโศกกรรโชกซ้ำ คลุ้งควันลอยวนต่ำต่ำช้ำนักหนา เถอะพรุ่งนี้ลูกรักคงกลับมา จะผ่าฟืนรอท่าให้อุ่นไอ แวะมาเยี่ยมค่ะ
23 พฤศจิกายน 2552 12:04 น. - comment id 1067223
ขอบคุณเพื่อนทุกคนมากครับ ว่างๆ ผมก็เข้ามาอ่านงานของเพื่อนเช่นกันครับ ไม่ได้ไปไหนไกลครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
