วิทย์ ศิริ

9 กรกฎาคม 2552 23:51 น. - comment id 982757

สวัสดีคับคุณกิตติกานต์

ที่เขียนได้เพราะฉุดคิดจากหลายๆเหตุการณื

ขอบคุณมากคับที่แจมกลอนมาด้วย

วิทย์ ศิริ

9 กรกฎาคม 2552 23:52 น. - comment id 983021

สวัสดีคับคุณกวีน้อย

ว่างตอนใหนก็มาเยี่ยมได้คับ

วิทย์ ศิริ

9 กรกฎาคม 2552 23:53 น. - comment id 983023

สวัสดีคับคุณวิชัย

ยินดีมากคับที่รู้จัก

อนงค์นาง

7 กรกฎาคม 2552 03:19 น. - comment id 1010874

ที่หนึ่งนะคะ คุณวิทย์ 
การเดินทางของแต่ละชีวิตไม่มีวันสิ้นสุด จนกว่าจะหมดลมหายใจเฮือกสุดท้าย ถ้าเรามองโลกในแง่บวก ชีวิตก็สุข ถ้ามองแง่ลบก็ทุกข์ค่ะ สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ อนงค์นางรู้ว่าเป้าหมายของชีวิตอยู่ที่ไหน ก็พร้อมจะฝ่าฟันต่อไป
งั้นก็บอกให้คุณวิทย์ทราบเป็นคนแรกก็แล้วกันว่า การเดินทางครั้งสุดท้ายของผู้หญิงคนนี้ ถ้าไม่ตายไปก่อน อีกหกปีลูกเรียนจบ ขอกลับไปนอนตักแม่แบบถาวร พาแม่ไปวัด พาไปท่องเที่ยวทำบุญ ทำอาหารแซ่บๆให้แม่ชิม ขอเพียงให้แม่อายุมั่นขวัญยืนรอลูกด้วย ลูกมีหน้าที่เป็นแม่ที่ดีในปัจจุบัน เรื่องคู่ชีวิต แล้วแต่บุญทำกรรมแต่งค่ะ ไม่มีใครจะอยู่กับเราได้ตลอดไป ไม่เขาก็เรา ใครจะตายก่อนกันเท่านั้นเอง

เพียงพลิ้ว

7 กรกฎาคม 2552 08:33 น. - comment id 1010884

เดินทางไปกันทุกคนเลยนะคะ จุดหมายเดียวกัน

มณีจันทร์

7 กรกฎาคม 2552 09:48 น. - comment id 1010912

  สุดท้ายก็ไปที่เดียวกันหมด
แต่คนก็๋ไม่เลิกยึดติดนะคะ...

whitelily

7 กรกฎาคม 2552 10:16 น. - comment id 1010924

วัฎจักรของคนเราทุกคนค่ะ   วันพรุ่งนี้ไม่รู้อะไรจะเกิดขึ้น
แค่วันนี้เราทำดีที่สุดก็น่าจะดีนะค่ะ....

เฌอมาลย์

7 กรกฎาคม 2552 10:36 น. - comment id 1010939

สุดท้ายต้องไปสุสานนนน

เรารู้จุดหมายปลายทาง แต่เราไม่รู้เวลาว่าจะมาถึงเมื่อไหร่ 

วิชัย

7 กรกฎาคม 2552 11:29 น. - comment id 1010959

ครั้งสุดท้ายที่จะเดินยังไม่ถึง
ต้องดึงดันดั้นด้นแสวงหา
แก้ปัญหาทางชีวิตที่ผ่านมา
เพื่อพบพานคำตอบมาบอกใจ
            การเดินทางครั้งนี้ไม่จบสิ้น
จะต้องดิ้นรนสู้อย่าเผลอไผล
มิฉะนั้นคงต้องจบทอดอาลัย
ทางของเราสร้างไว้คงหมดลง
            ทางชีวิตมิได้ปูด้วยดอกไม้
เรียงรายไว้เชยชมจนลุ่มหลง
เตือนสติอย่าหมกหมุ่นอยู่ในดง
พงหนามงามดอกกุหลาบสวยบาดใจ
            มวลดอกไม้สวยงามมีกลิ่นหอม
เหล่าภมรดมตอมด้วยหลงไหล
เหมือนดั่งจิตยึดติดกับดวงใจ
จะแยกได้ต้องทำให้มลายลง
             ชีวิตนี้อย่าได้คิดว่ายาวยืด
ตะบันพรืดลากไปจนทางหลง
หมดหนทางที่จะให้ปีนป่ายลง
การเดินทางครั้งสุดท้ายคงจบที.

ใจปลายทาง

7 กรกฎาคม 2552 11:42 น. - comment id 1010965

หนีไม่พ้น ทุกคนต้องเจอ เฮ้อ..ไม่อยากให้มาถึงเลย แบบว่ายังอยากหายใจอยู่นะ

ยาแก้ปวด

7 กรกฎาคม 2552 12:17 น. - comment id 1010977

ไปไม่กลับหลับไม่ตื่น
ฟื้นไม่มีหนีไม่พ้น

แง แง

เรือนหน้าขอไม่เกิดนะ อิอิ

โคลอน

7 กรกฎาคม 2552 17:21 น. - comment id 1011065

เป็นการเดินทางที่ระยะทางต่างกันเนาะแต่ละคน

ไม่มีใครรู้ว่าการเดินทางของใครจะถึงปลายทางก่อน

แมงกุ๊ดจี่

7 กรกฎาคม 2552 19:16 น. - comment id 1011139

สวัสดีค่ะ  คุณวิทย์  ศิริ...

ถ้าล่วงรู้  เวลา...
คงจะดีไม่น้อยนะค่ะ  แม้รู้จุดหมายแต่ไม่รู้วันนี่
ก็คลายความกังวลต่าง ๆ มิได้....

นิ

7 กรกฎาคม 2552 19:22 น. - comment id 1011156

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:40 น. - comment id 1011227

สวัสดีคับคุณอนงค์นาง

ก็เห็นด้วยกับที่เขียนเล่ามาคับ
จริงๆแล้วถึงลูกเรียนจบ ทำงานแล้ว มีครอบครัวแล้ว  ยังไงๆเราก็ต้องดูอยู่  ห่างๆ  

ขอให้สมหวังในสิ่งที่ตั้งใจไว้คับ

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:42 น. - comment id 1011230

สวัสดีคับคุณเพียงพลิ้ว

ก็อยู่ๆ อยากเขียนเรื่องนี้ ทั้งๆที่บ่อยครั้งก็ตระหนักดีคับผม

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:44 น. - comment id 1011232

สวัสดีคับคุณมณีจันทร์

ก็เป็นไปตามกฏธรรมชาติที่มีก่รเกิด  และดับเป็น.....ธรรมดาคับ

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:46 น. - comment id 1011235

สวัสดีคับ คุณ whitelily

เห็นด้วยคับ

จะพยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุดคับ

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:48 น. - comment id 1011240

สวัสดีคับ คุณเฌมมาลย์

เดี๋ยวผมโทรนัดสหายยาให้ไปรับไปเที่ยวดีไหมคับ  ไม่ใช่  ผมหมายถึง เมล์ไปบอกสหายยาให้คับ

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:50 น. - comment id 1011242

สวัสดีคับคุณวิชัย

ขอบคุณมากๆคับที่แจมกลอนมา  เยี่ยมมากคับ

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:51 น. - comment id 1011243

สวัสดีคับคุณใจปลายทาง

ผมเองก็ยังต้องการลมหายใจอยู่คับ
เพราะหน้าที่ความรับผิดชอบยังทำไม่จบเลย

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:54 น. - comment id 1011244

สวัสดีคับคุณยาแก้ปวด

รบกวนแจ้งข่าวคุณ ยา ว่า  น้องเฌอ ของพี่กำลังหาคนไปเที่ยวด้วยคับ  

ขอบคุณคับที่แวะมา

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:56 น. - comment id 1011246

สวัสดีคับคุณโคลอน

จะบอกว่ายังเล่นใกล้ๆน้องฉางนะคับ

เดี๋ยวจะติดหวัดนะคับ  ตอนนี้แพร่ไปถึงแถวบ้านน้องใกล้ๆท่าเตียน  ท่าพระจันทร์

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:58 น. - comment id 1011248

สวัสดีคับคุณแมงกุ๊ดจี่

ก็จริงนะคับ
เมื่อไม่รู้ก็ทำใจ  อย่าไปรู้มันเลยคับ
จะได้เลิกังวลคับ

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 21:59 น. - comment id 1011249

สวัสดีคับคุณ นิ 

ขอบคุณคับผมที่แวะมาเยี่ยม

ฉางน้อย

7 กรกฎาคม 2552 22:38 น. - comment id 1011269

,,,,,,,พี่วิทย์ๆ สะกิดๆ  ซ๊าธุ๊ พระคุณเจ้า ....

ปรางทิพย์

7 กรกฎาคม 2552 22:50 น. - comment id 1011273

ค่ะ  เป็นการเดินทางครั้งสุดท้าย
กลอนเข้ากับบรรยากาศ เทศกาล
เข้าพรรษาเชียว  อืม...ปลงได้ก็ดีนะคะ
แต่อย่าเพิ่งบวชก่อนนะคะ อิอิ
อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนค่ะ

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 23:09 น. - comment id 1011279

นี่  คนดี  น้องฉางน้อย  พี่ว่าเราต้องหามุขใหม่ๆแล้วล่ะ
พี่ไปอ่านที่เมนต์กลับมา  ยังไม่สะเด็ดน้ำสักเท่าไรน้า

ตอนนี้ใช้คำว่าเรา
เพราะเราจะเริ่มก่อกวนชาวบ้านกันดีไหม
แต่น้องฉางเป็นคนนำทัพก็แล้วกัน

เพราะพี่ขอสมัครเป็นฝ่ายบุ๋นน้า  น้า  น้า.....

ว่าแต่ เข้าพรรษาปีนี้ไปไหว้พระที่ใหนเอ่ย

ไปมาแล้วอย่าลืมเขียนเล่าเป็นเรื่องสั้นล่ะ

วิทย์ ศิริ

7 กรกฎาคม 2552 23:14 น. - comment id 1011282

ผมยังมีเรื่องที่ยังทำไม่เสร็จ  ได้ขอยื่นเลื่อน  การเดินทางที่ว่านี้ ไว้ก่อน

ที่สำคัญ คงไม่มีใครขอ Book ล่วงหน้ามั่งคับ
ขอบคุณคับที่แวะมาเยี่ยมคับ

ฉางน้อย ง่วงนอนคะ

7 กรกฎาคม 2552 23:45 น. - comment id 1011294

25....งั้นเราตกลงทำสนธิสัญญาเบลริ่งดีไหมคะพี่วิทย์  ข้อความในสัญญา แล้วแต่ตกลงกัน

555555  คืนนี้ไม่มีมุขตอบพี่วิทย์ เพราะง่วงจัด

เอายาหม่องตราฉางน้อยถือลูกท้อทาถูๆก็ไม่หายง่วงคะ

5555

..

กิตติกานต์

8 กรกฎาคม 2552 00:17 น. - comment id 1011296

หากชีวิตเดินทางครั้งสุดท้าย
รู้จุดหมายปลายทางท่ามกลางฝัน
ลมหายใจสุดท้ายขอฝ่าฟัน
ให้ทางนั้นใสสว่างสู่ทางธรรม.

ใครมีกี่คนนะที่รู้
ว่านี่เป็นการเดินทางครั้งสุดท้าย

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

8 กรกฎาคม 2552 19:34 น. - comment id 1011589

พี่ วิทย์ สิริ ครับ
ช่วงนี้ มะค่อยมีเวลามาเยี่ยมเยียนผลงานเท่าไร คงไม่ว่ากันนะครับ

การเดินครี้งสุดท้าย  นี่  พี่แต่งได้ดีจริงๆ ครับ ทำให้ปลงเลย

รหัส 6104

8 กรกฎาคม 2552 23:28 น. - comment id 1011772

       นอนไม่หลับเลยแวะมาไทยกลอน และชมผล
งานครับ รักเสมอ

                แก้วประเสริฐ.

วิชัย

9 กรกฎาคม 2552 17:44 น. - comment id 1012162

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ขอบคุณที่ชม

somebody

15 กรกฎาคม 2552 11:47 น. - comment id 1014691

ขอให้การเดินทางสำหรับทุกทุกคน
เต็มล้นไปด้วยคุณค่าและความหมาย
หนึ่งชีวิตสามารถลิขิตและเลือกได้ด้วยตัวเอง