พริบพริบไหววับวับสลับสี ดุจดรุณีดาริกาแต้มฟ้าสาง ร่ายรำล่องละอองละมุนอรุณราง พริ้งพริ้งพร่างพริ้วปีกฝันรังสรรค์ไป ทิ้งรังรักถักทอหุ้มห่อหอม จากพฤกษ์ไพรรายล้อมหวงห้อมไว้ ตามหารักบินสู่ฝันอันวิไล วาดหวังใจอยู่มิวายความหมายนั้น สาวผีเสื้อแสวงหาสารัตถ์รัก แจ้งประจักษ์สามัญเมืองปลดเปลื้องฝัน บินเกลือกกลั้วชั่วช้าสารพัน ถิ่นถวัลถวิลหาลดามาลย์ ทนแบกรับระทมทุกข์แสนเทวษ ทั่วแคว้นเขตอสรพิษเพ่นพลุกพล่าน ถูกถาโถมโลมร่างอย่างสามานย์ ข่มวิญญาณแกร่งกล้าให้บ้าบอ แรเงาเหงาเฉาช้ำระกำชัด ผีเสื้อสาวเจ้าจรจัดเซซัดขอ เพียงข้าวคำน้ำกลืนคลายฝื่นคอ สานสืบต่อตำนานฝันอันวาววาม ก่อกำเนิด โบยบิน แล้วสิ้นสุด ชีวิตดุจน้ำค้างกลางแดดห่าม ผีเสื้อสาวในสังคมแห่งคนทราม ฝันแสนงามปีกหักพ่ายมลายรัก.... .................. ละไมฝน
29 มิถุนายน 2552 13:16 น. - comment id 1007515
Spicecomments.com - Art Comments มาให้กำลังใจผีเสื้อสาวค่ะ
29 มิถุนายน 2552 13:18 น. - comment id 1007517
เป็นวัฏจักรหรือเปล่าคะ^_^
29 มิถุนายน 2552 18:01 น. - comment id 1007716
ขอบคุณ ทุกกำลังใจที่มีให้ฮะ
29 มิถุนายน 2552 19:35 น. - comment id 1007749
น้องละไมฝน จินตนาการเก่งมากนะคับ เอาใจช่วย กลอนเพราะๆ เนื้อหาดีๆ
30 มิถุนายน 2552 12:09 น. - comment id 1007996
ขอบคุณ ทุกกำลังใจ
6 กรกฎาคม 2552 15:02 น. - comment id 1010620
พยายามอย่าใช้แต่คำใหญ่ ๆ เพราะบางทีมันไม่รับกับบริบทค่ะ เเล้วมันทำให้เวลาอ่านอ่านลงล็อคยาก ความหมายจะเฝือง่าย ควรมีวรรคเด่นๆซักบทสองบท จะทำให้มีเอกภาพกว่าค่ะ