ครอบครัวเยอรมัน 500 ดอลลาร์ต่อครอบครัว ครอบครัวในชาด 1 ดอลล่าร์ต่อครอบครัว ความเคยชินชอบกินตามใจปาก ถูกความอยากลากไปในวิถี ยั่วเย้าให้อยากได้และอยากมี เป็นคนที่เด่นดังในสังคม สังคมใหม่มอมเมาเราหลงบ้า โฆษณาปลุกเร้าเมาเสพสม ผูกโซ่ตรวนเงินตราค่านิยม แสวงชมบริโภคโลกมายา ถูกจองจำทำงานหาเลี้ยงชีพ ต้องเร่งรีบขวนขวายไว้ซื้อหา ติดนิสัยเสเพลเที่ยวเฮฮา ทั้งเหล้ายาดื่มกินจนชินเคย ชีวิตจึงถูกครอบงำตามใจอยาก คนโดยมากไร้เสรีมิอาจเฉย สารพัดบ้านรถราน่าชมเชย ต้องสังเวยชั่วชีวิตติดทางตัน ปล่อยคืนวันผันไปอย่างไร้ค่า ชีวิตคนเกิดมามิสร้างสรรค์ กินดื่มเสพอร่อยลิ้นไปวันวัน สารพันล้วนต้นตอก่อพิษภัย ไร้เสรีไม่รู้พอบริโภค มนุษย์โลกติดอบายคล้ายสวรรค์ ถึงยุคเสื่อมคนดีถูกกีดกัน คนชั่วนั้นรุ่งเรืองเมืองวุ่นวาย กันนาเทวี ๒๘ เมษายน ๒๕๕๒
29 เมษายน 2552 00:12 น. - comment id 978570
ขอจองที่ 1 ก่อนนะคะ กลอนให้คติสอนใจดีค่ะพี่กันนา
29 เมษายน 2552 00:42 น. - comment id 978572
กำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่พอดีเลย แหม แต่งมาให้อ่านได้อย่างน่าสนใจเลยทีเดียวครับ -
29 เมษายน 2552 01:19 น. - comment id 978582
วสวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า แวะเข้ามาอ่านกลอนคติสอนใจ และไพเราะด้วย เจ้า
29 เมษายน 2552 04:07 น. - comment id 978598
บทกวีที่ปลุกให้ฉุกคิด ว่าชีวิตเกิดมาค่าอยู่ไหน หรือว่าทำตามอย่างเขาสร้างไป ให้หลงไหลตกหลุมพราง..ทางที่เดิน . มาราตรีสวัสดิ์ ครับ คุณกันนา
29 เมษายน 2552 07:55 น. - comment id 978613
แรงดีครับ
29 เมษายน 2552 08:22 น. - comment id 978633
กินไม่รู้พอก็อ้วน เหมือนเพียงพลิ้วค่ะ อิอิ
29 เมษายน 2552 08:38 น. - comment id 978645
การเมืองนะครับ
29 เมษายน 2552 08:40 น. - comment id 978647
แค่ปัจจัยสี่ ดูจะไม่เพียงพอสำหรับคนยุคนี้ :)
29 เมษายน 2552 08:53 น. - comment id 978652
วิถีใดไหนสุขเท่า..วิถีไทย..ไม่มีค่ะพี่..
29 เมษายน 2552 09:36 น. - comment id 978672
เป็นกลอนสอนใจได้เป็นอย่างดีเลยครับ...ทำให้ฉุกคิดถึงอิสรภาพที่ถูกตรึงอยู่กับสิ่งมอมเมาแห่งโลกมายา...น่าเศร้าจริง ๆ
29 เมษายน 2552 10:18 น. - comment id 978692
ความสุขที่สุขคือได้ลิ้มลองอาหารที่อร่อย และถูกปากด้วยฝีมือของเราเอง ไม่นิยมของแพงเจ้าค่ะพี่ป้าฯ กลอนถูกใจวัยโจ๋อีกแล้วครับพี่น้องครับ อิอิ
29 เมษายน 2552 10:20 น. - comment id 978693
ชีวิตไม่มีสิทธิ์เสรี แต่มีสิทธิ์เลือกไหมคะ
29 เมษายน 2552 11:35 น. - comment id 978709
เห็นรูปแล้วก็อยาก ซะแล้ว
29 เมษายน 2552 12:23 น. - comment id 978730
สวัสดีค่ะ ความอยากที่แตกต่าง....
29 เมษายน 2552 12:38 น. - comment id 978741
กราบที่ตักงามๆค่ะคุณป้ากันนา....ทุกสรรพสิ่งในโลกใบนี้ล้วนแต่กำเนิดมาเพื่อสนองความอยากของสรรพสิ่งด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่ความอยากและความสามารถในการตอบสนองล้วนแต่อาศัยปัจจัยที่ต่างกรรมต่างวาระต่างสถานะและที่สำคัญ...ไม่ว่าเบื้องหน้าและเบื้องหลังล้วนแต่ช่วงชิงกิเลสกันอย่างเอาเป็นเอาตาย..... อ่านกลอนแล้วซาบซึ้งจัง..ปักษาสวรรค์ก็คือหนึ่งในวัฏจักรนั้น.....รักป้ากันนาค่ะ
29 เมษายน 2552 16:37 น. - comment id 978870
เป็นมุมที่มองเห็นได้ชัดเจนในเรื่องของความแตกต่างเลยค่ะ....
29 เมษายน 2552 18:01 น. - comment id 978917
เอ้า ปัจจัย 4 กิน ปี้ ขี้ นอน หลงเสพสารพัดโทษใครไม่ได้ต้องหันมาถามใจตัวเอง แรงจริงๆนั่นแหละ อิอิ
29 เมษายน 2552 19:16 น. - comment id 978963
สวัสดีงามๆยามเย็นเจ้า อ่านกลอนแล้วเห็นด้วยเจ้า ว่าคนจนบ่มีสิทธ์เจ้า อิอิ ต้องร้องเพลง คนจนมิสิทธิ์ไหมคะ
29 เมษายน 2552 20:13 น. - comment id 979009
สวัสดีค่ะพี่กันนา มีความสุขมากๆนะคะ
30 เมษายน 2552 05:57 น. - comment id 979118
เตือนสติสอนใจได้ดีจริงๆตรับ
30 เมษายน 2552 12:36 น. - comment id 979253
บทกลอนนี้ให้พี่น้องออกความเห็นเต็มที่ ขอบคุณที่สนใจอ่านและก็ช่วยวิเคราะห์ กันนะคะ แต่จะไม่ขอตอบรายบุคคลนะคะ ขอโทษนะคะ ถ้าถ้อยคำแรงไปหน่อย คนเราก็เหมือนก้อนหินไหลไปตามน้ำ ต้องกระทบกระทั่งและโดนเสียดสีมั่งจะ ได้เป็นหินที่กลมกลิ้งสวยงามไงคะ อิอิ สวัสดี ลาก่อนทุกคน แล้วพบ กันในกลอนต่อไปค่ะ 555
30 เมษายน 2552 21:30 น. - comment id 979477
เห็นรูปแล้วนึกภาพออกเลยพี่กันนา ต่างกันแท้ๆ
30 เมษายน 2552 21:56 น. - comment id 979495
นับวันสังคมยิ่งเลวลงนะคะ