๑กลางทุ่งกว้าง ร้างไกล ให้โหยหวน วลีครวญ เสียงใครไ ห้โหยหา ซีดเสื้อเก่า เทาเข้ม ลายทางทา ยื้นจังก้า ประกาศก้อง ท้องนากู ๑เป็นข้าเจ้าฯ เฝ้านาใ ห้นายจ้าว ยืนแกร่งกร้าวเ ข้ามาน กกาสู นี่นาข้า นาข้าว ของนายกู ผันฤดู ก็จะอยู่ เคียงคู่นา ๑เม็ดแปรรวงเ ป็นเรวงทองเหลืองอาร่าม นกกาย่ำ ซ้ำจิต ปริศนา เป็นยามเฝ้า เขาไคร?เ ห็นราคา ไร้เมตตา ตัวกู สู้เพื่อใคร ๑กาลผ่านผัน รวงแปรเ ป็นเม็ดข้าว กูก็เฝ้า รอวัน นายยอยู่ไหน ฤดูข้าวเกี่ยว พ้นนผ่านน ายนายจากไป ทิ้งกูไว้ ให้อยู่ คู่กาดำ ๑เสียงกาก้อง ร้องด่า ว่าเง่าโง่ อภิโถ กูเป็น บัวใต้น้ำ กามันบอก นายหลอกใช้ ช่างใจดำ คิดว่ากู แสนยาฯล้ำ ฟางไล่กา ๑จิตใจเอย มนุสา ช่างสาหัส หาสกัด ปิดกั้น ไฟตัญหา คิดหลอกใช้ คนอื่น หลอนชะตา พอหมดค่า ไสทิ้ง ใจยิ่งครวญ ๑กูเคียดแค้น ชิงชัง ครั้งสาหัส เหมือนโดนกัด กร่อนใจ ให้โหยหวน เย้อยหยันหยอก หลอกกา ข้าคร่ำครวญ ฟางชนวน ช่างไร้ค่า ในป่าคน!
silence_chacha 10 เม.ย. 2552 13:30 น. - ID 124961 
1050
1
0
10 เมษายน 2552 15:34 น. - comment id 972471
เพื่อการแบ่งปันพื้นที่หน้าแรก กรุณา Post กลอนไม่เกิน 5 กลอนต่อวัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
