ประหวัดขลุ่ยครวญเพลงบรรเลงค่ำ เลาะลำนำแนวนาคราคราดไถ ขอนิยามยากจนจากคนไกล เป็นฝนใหม่ไอรักสักเวลา โดยประเลงเพลงหวังโลกยังรุ่ง เพื่อหมายมุ่งจิบชาติปรารถนา หยดน้ำค้างเปลี่ยวปล่อยย้อยคบคา แปรน้ำตาหยาดสงบกระทบใจ ให้เหงื่อไคลคลายกลิ่นจนสิ้นเหงื่อ ทุกชนเชื้อค่าวทุ่งคุ้งไสว แหละรวงข้าวแกร่วเกรียวได้เกี่ยวไป ยังยุ้งใหม่เก็บคอยค่อยค่อยยัง กระจาบทุ่งจากจรคบขอนเก่า ทิ้งลูกเต้าเกิดใหม่ไว้เบื้องหลัง โผไปเป็นนกหลวงลืมรวงรัง ลืมเสียงสั่งฟางหอมกระท่อมทับ มโหรีเขียดเก่าเร้าบรรเลง พร่ำบทเพลงเพรียกนกโผผกกลับ เรียกแดดอุ่นบอบบางสว่างวับ มาระยับทอทองท่ามคลองตา รอสิบห้าขึ้นค่ำวันพระพุทธ เทียนทองจุดจันทร์กระจ่างพ่างพรรษา สิ้นคืนหนาวนานนิจอวิชชา ตื่นมาหุงข้าวปลาหาทำกิน ข้าวเสาไห้หุงหอมพร้อมใส่บาตร จิตสะอาดธรรมชาตินิวาสศิลป์ บุญมณฑลรวงข้าวแหละดาวดิน เลี้ยงชีวินมวลมนุษย์ทุกยุคไป ผ้าซิ่นสวยผืนใดให้หนาวคลาย เท่าผ้าผวยพรรลายฝ้ายทอใหม่ ทอด้วยหยาดเหงื่ออุ่นละมุนละไม ยามผู้สาวซับไหล่ใกล้รุ่งนี้ อีกไม่นานทุ่งทางสว่างแสวง ปิ่นโตแกงหวดข้าวดาวเรืองสี จักถวายสงฆ์แสดงแหล่งความดี หว่างวารีเรือล่องคลองบัวบาง อุษาโยคปลุกตื่นคืนสมดุล ปลุกมาหมุนสามัญวันรุ่งสาง ปลุกวิถีชีพจรอันอ่อนบาง ปลุกรอยทางเสรีที่ครรไล นกกู่ไก่ขันขับรับหริ่งพฤกษ์ จากดื่นดึกจวนรุ่งทุ่งทิวไผ่ กังสดาลหวานหวังวังเวงไป บ่มพอเพียงพงไพรให้ยิ่งงาม ชนบทร้องเรียกพร่ำเพรียกหา เราบากหน้ามาไฉนใจยังถาม เมื่อรอยควายแอกไถไร่นาทาม ยังนิยามอัศจรรย์..ตราบวันนี้! โถ..รอยควายแอกไถใครนิยาม คืนนาทามดับฝัน..เสียวันนี้! -------------------------------- ทุกฤดูกาลชีวิตที่ว่ายเวียนอยู่มิรู้เหน็ดเหนื่อย หลังฤดูเก็บเกี่ยวรวงข้าว ตะแบกแหละคูนพากันบานพราว ให้แสนจะคิดถึงชนบทที่เคยพาใจไปพัก กับบึงบัวบานสะพรั่งและกองฟืนลอมฟางซีดเซียว สะแบงหลวงต้นใหญ่ทิ้งใบลงลาเลือนยามอาทิตย์อัสดง ท่ามยากไร้และแล้งแห่งคิมหันต์ ธรรมชาติเปลี่ยนสี หากสุดแสนจะงดงามยินดีในความรู้สึกสามัญ... และดำรงไว้ซึ่งคุณค่าแห่งธรรมที่ไม่ปรุงแต่ง แหละในวันนี้ที่พบว่า... ท้องถิ่นชนบทกำลังรอให้จิตวิญญาณที่แสนจะอ่อนล้า ได้ชุบชื่นและมีพลังหวังอีกครั้ง แค่เปิดใจให้เห็นงาม ลำน้ำน่าน บุรุษแห่งสายน้ำนิรันรด์ กับวันที่ชนบทเรียกหา 6 เมษายน 2552
ลำน้ำน่าน 6 เม.ย. 2552 12:57 น. - ID 124834 
3980
9
0
6 เมษายน 2552 13:06 น. - comment id 970929
สวัสดีครับ นานมากแล้วครับที่ไม่ได้อ่านผลงาน ดีใจที่สุดเลยครับ....ที่ได้อ่าน ขอบคุณมากครับผม
6 เมษายน 2552 14:18 น. - comment id 970950
สวัสดีครับอินสวน คอบคุณที่ยังติดตามไม่เปลี่ยนแปลงครับ ผมติดภาระกิจมากมาย ระยะหลังมานี้ห่างเหินการเขียนกลอนไปมาก หวังว่าเสร็จภาระกิจยุ่งๆ เมื่อไหร่แล้วคงจะมีเวลาใกล้ชิดกัลยาณมิตรในบ้านกลอนครับ
6 เมษายน 2552 14:19 น. - comment id 970951
...ในชนบท เป็นวิถีชีวิตที่สงบ อยู่กับธรรมชาติที่งดงาม กับชีวิตที่เรียบง่าย และเรียนรู้อยู่กับใจตนเองค่ะ..
6 เมษายน 2552 14:44 น. - comment id 970964
.. เมื่อหนุ่มสาวก้าวย่างห่างเมืองหลวง มีเรียวรวงทุ่งนาท่าหว่านไถ เรียกวิญญาณคืนมาอย่าลาไกล ที่ราวไพรวันนี้มีคนคอย กลับเถิดกลับรับขวัญวันคืนเหย้า พ่อแม่เฒ่าเฝ้าเราอย่างเหงาหงอย ชะเง้อแลชะแง้หาน้ำตาปรอย หวังลูกน้อยคืนนาจากฟ้ากรุง สวัสดีครับ..แวะมาชื่นชมครับผม ทำอย่างไร..หนุ่มสาวกลับบ้านแล้วสามารถเชื่อมั่นวิถีเกษตรชนบท..และท้องทุ่งถิ่นเดิม
6 เมษายน 2552 15:05 น. - comment id 970978
มะรืนก็ได้ไปฟ้าสางที่บ้านนาค่ะ
6 เมษายน 2552 15:17 น. - comment id 970993
วิถีชีวิตแบบชนบทมีอะไรๆ ที่มากคุณค่ากว่าในเมืองที่เรียกว่าศิวิไล
6 เมษายน 2552 17:05 น. - comment id 971029
บทกลอนยังไพเราะเหมือนเดิมนะครับ
6 เมษายน 2552 17:06 น. - comment id 971031
เข้ามาสัมผัสกลิ่นอายของชนบท ครับ
6 เมษายน 2552 17:15 น. - comment id 971037
ตื่นกันเถิดชาวนาคราฝนพรำ ถึงฤดูหว่านดำทิ้งคราดไถ มุ่งเดินทางเข้ากรุงแดนวิไล ใส่เสื้อแดงสวยใสร่วมใจกัน มาขับไล่อำมาตย์ชาติคดโกง มาเปิดโปงประจานเพื่อสานฝัน เมื่อท้องฟ้าสีทองผ่องอำพัน ค่อยกลับหันทำนาอย่าช้าเลย อิอิ ดูดีสเตชั่นมากไปหน่อย อิอิ
6 เมษายน 2552 18:46 น. - comment id 971070
6 เมษายน 2552 19:41 น. - comment id 971107
ยังไงๆผมก็ต้องมา เพราะคุณคือ สุดยอดนักเขียนในดวงใจของผมครัลSpicecomments.com - Emo Comments
6 เมษายน 2552 20:31 น. - comment id 971150
ณ.ผืนนา วันวาน ในกาลก่อน แดดรอนรอน ชาวนา ได้อาศัย งามต้นข้าว สีทอง ผ่องอำไพ บัดนี้ใย หายลับ ไปกับตา.... ท้องทุ่งเอย เคยงาม ด้วยความรัก สมานสมัคร สุขสันต์ และหรรษา มีเจ้าทุย ลุยคลอง ในท้องนา อนิจจา บัดนี้ มิมีเธอ....ฯ (เจ้าทุย) ลำน้ำน่าน..ถ่ายทอดความรู้สึกได้ชัดเจน..และสวยงาม..คิดถึงชนบทนะคะ..ภาพต่างๆเหล่านี้...นับวันก็จะหายไป...ธรรมชาติเช่นนี้..จะไม่มีให้เราได้เห็นอีกแล้ว.... ..ลำน้ำน่าน..สบายดีมั้ยคะ..หายไปนานจัง...คืดถึงนะคะ...
6 เมษายน 2552 20:56 น. - comment id 971167
ริมปลายนา...วันฟ้าสวย...! นั่งริมนาในวันที่ฟ้าสีโศก แลเห็นโลกเงียบงามท่ามกระแส ดั่งชีวิตทุกชีวิตว่ายวนแปร มิเที่ยงแท้ทุกสรรพสิ่งสัจจธรรม ขอเลือกเส้นทางสายธรรม ธรรมชาติ บริสุทธิ์สอาดบ่มจิตร่ำ ให้หยาดน้ำค้างทิพย์เฝ้าพรมพรำ น้อมนำดวงชีวิตสถิตไพร อยู่กับโลกใบเล็กแสนสงบ เพียรค้นพบความกระจ่างสว่างใส ว่าแท้แล้วชีพนี้ที่เป็นไป แค่ผ่านมาผ่านไปใช่ชื่นนาน นั่งริมนาฟ้าโพล้เพล้ ในว้าเหว่เห็นบัวบึงชูช่อหวาน ตะวันชมพูลอยดวงผ่านดงตาล ทิวากาลสอนซึ้งค่าฝากฟ้าไพร.....! .................................. ริมปลายนาฟ้าพลบพบความว่าง จิตกระจ่างเงียบงามท่ามกระแส หนาวน้ำฟ้าพร่างพรูสู่ดวงแด พบคลองแควธารน้ำค้างกลางดวงจินต์ เขียวห่มเขียวห่มดินจินต์ห่มงาม ปลายเดือนสามรวงทองมิหมองสิ้น งามคิมหันต์ตะวันตกนกโบยบิน ตะแบกถิ่นร่วงแล้วทุกแนวไพร งามตาลเดี่ยวคู่นาท่ามฟ้าโศก โลกทั้งโลกแสนงามนิยามใหม่ ทิพย์ดวงตาฟ้าประทานประสานใจ แม้นใครได้แท้สุดโชค..โลกอวยพร บุรุษแห่งสายน้ำรักนิรันดร์ ...........................
วิมานนาเรียบง่ายหมายฝากฝัน ซุ้มลัดดาวัลย์พันพ้อรอหยาดฝน นั่นดงตาลหวานเดียวดายดั่งชีพชน กับวันวนโลกนี้ที่ผันแปร ฟังบทเพลงเรียมขวัญในวันเศร้า ไทยเหน็บหนาวแตกแยกไยไม่แก้ ให้รู้รักสามัคคีหลอมดวงแด พบจริงแท้ว่าเรายืนผืนดินเดียว ติดปีกใจสู่พฤกษ์ไพรพนา แลเห็นนาเรียวรวงเคยเก็บเกี่ยว วันนี้หนาสาวบ้านนาทิ้งควายเคียว มาเปล่าเปลี่ยวในเมืองลวงบ่วงมายา ดงโสนริมนายืนว้าเหว่ ดอกรักเร่ชูช่อเฝ้ารอท่า ตะวันชิงพลบสงบงามมนต์ทิวา นี่คือฟ้าเมืองไทยรอยไถภักดิ์...! ....................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4867.html น้ำตาลาไทร ลาแล้วแก้วตา สัญญาให้ไว้ยังจำ บุญหนีบาปนำ พี่มาไม่เจอนวลนาง ทั่วถิ่น พนาตามหาหมดทาง เจ้าทิ้งสัญญาหรือนาง พี่อ้างว้าง อารมณ์ นางไม้แม่เอย ไยเฉยให้ช้ำวิญญา นวลน้องไม่มา ยิ่งพาอุราระบม หรือเจ้า เขาไพรบังไว้ซ่อนชม ข้าขอจอมไพรพนม ยอมสิ้นลมบวงสรวงจอมไพร เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม เทพารักษ์ ร่มไทรสาขา อุ้มสมพานางน้องมา ให้ข้าเถิดหนาพระไทร มีน้ำตา ข้าหลั่งรินจากใจ ขอหลั่งไว้ ล้างเท้าเทวดา ขอหนุนตักนาง จนสางอรุโณทัย ยอมแม้สิ้นใจ เซ่นสรวงแด่ปวงเทวา คอยเจ้า แม้เงาไม่เห็นเจ้ามา พี่นี้มีเพียงน้ำตา รินหลั่งลารากไม้ไทรงาม...
6 เมษายน 2552 21:34 น. - comment id 971189
ชื่นชมธรรมชาติด้วยคนค่ะ
6 เมษายน 2552 22:41 น. - comment id 971238
สวัสดีค่ะ ชนบท..นับวันจะหายไป บรรยากาศสมัยเด็ก ๆ เหมือนทุกอย่าง เปลี่ยนแปรไป... พี่นิวสบายดีนะค่ะ หายไปนานจังค่ะ คิดถึง รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ
7 เมษายน 2552 09:33 น. - comment id 971337
:) ชนบทอากาศดีกว่าในกรุงมากมาย...เหลือเกิน..
7 เมษายน 2552 11:53 น. - comment id 971363
7 เมษายน 2552 14:35 น. - comment id 971425
ทักทายคนน่าน อิอิ เจอคนบ้านเดียวกัน อิอิ แต่งได้เก่งเลยค่ะ อิอิ ชอบๆๆๆๆๆๆๆ
7 เมษายน 2552 20:33 น. - comment id 971550
ย้อนอดีตเยาว์วัยให้ยิ้มย่อง งามแสงทองรวงข้าวพราวไสว ทั้งฟักทองแตงกวามะระไกว มะเขือยาวลูกใหญ่ใส่โหระพา ผักบุ้งนายอดขาวพราวตำลึง ขนุนนึ่งข้าวเหนียวเขียวคะน้า ฝรั่งห่อละมุดทั้งพุทรา ลูกน้อยหน่าแก้มแดงแซงลูกตาล ชนบทแสนสุขทุกครัวเรือน มิแชเชือนร่วมทุกข์ร่วมสุขศานติ์ หมู่เฮาสามัคคีมีตำนาน ทั้งสืบสานประเพณีวัฒนธรรม สวัสดีค่ะ พี่ลำน้ำน่าน
8 เมษายน 2552 11:23 น. - comment id 971690
สวัสกีค่ะพี่นิว คิดถึงจังเลย ยังแต่งกลอนแนวนี้ได้ไพเราะเหมือนเดิมนะค่ะ
8 เมษายน 2552 11:48 น. - comment id 971706
นานแล้วนะคับที่ผมไม่ได้รับความงดงาม ของบทกลอนพี่ลำน้ำน่าน วันนี้มีโอกาสเข้ามาอ่าน ยังคงความเพราะจับใจและยิ่ง ทวีความงดงามมากขึ้นเรื่อยๆ นานทีได้มาอ่านแต่มาแต่ละรอบ ไม่เคยเสียเที่ยวคับ วันนี้มีสอบ ได้วางหนังสืออ่านสอบไว้ มาอ่านกลอนพี่ก่อน รู้สึกคิดถึงบ้านที่จากมาเรียน ทำให้มีกำลังและพลังใจขึ้นมากมาย ขอบพระคุณพี่ลำน้ำน่านมานะคับ ที่มีผลงานดีๆมาให้น้องได้อ่าน ฝากตัวเป็นแฟนคลับด้วยคนนะคับ เชียร์สุดชีวิต
13 เมษายน 2552 19:27 น. - comment id 973277
สวัสดีค่ะพี่นิว ห่างหายไปนานกับเรื่องของบทกวี ได้กลับมาอ่านเรื่องชนบทของพี่นิว แล้วอยากกลับมาเขียน อยากกลับไปเป็นสาวบ้านนาเหมือนเดิม สบายดีนะคะ???
31 พฤษภาคม 2552 01:54 น. - comment id 992722
ขอบพระคุณทุกน้ำใจนะครับที่เข้ามาให้กำลังใจสม่ำเสมอ ผมเองไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยนัก หากแต่กำลังใจจากผองมิตรทุกท่าน ทำให้คิดถึงบ้านหลังนี้อยู่ตลอดเวลาครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
