เมื่อเสียงปืนดังลั่นก้องทั้งป่า ใบยอดหญ้าพลิ้วสั่นหวั่นหวั่นไหว ทั่งสองข้าสีขาวิ่งเข้าไป หลบพงไพรหาที่ซ้อนป้องชีวี ทั่งหวาดกลัวหูตาอกใจสั่น ล่าสัตว์กันอวดกันว่าข้ามีสี ใครจะกล้ามาหาเรื่องล้างชีวี เงินกูมีถ้ากูให้มันก็เอา คนทำงานกับป่าซิน่าเหนื่อย ถึงจะเมื่อยเหนื่อยล้าขนาดไหน ตะเวนซิเดินป่ากันเขาไป พอจับไปไม่กี่วันมันก็มา ไม่เห็นหรือของกลางที่จับได้ ลิง เก้ง ควาย แสนอนาถเป็นหนักหนา ขา เขา หัวเฉือนหั่นเอากันมา คนรักป่าเห็นแล้วอนาถใจ