ปลงซะเถิดเกิดมาคราเวียนว่าย ก็ดั่งคล้ายนาวาฝ่าคลื่นฝัน สิ่งดีร้ายผ่านไปทุกคืนวัน บ้างสุขสันต์บ้างก็ตรมระทมใจ หน้าที่คนเกิดมาในคราหนึ่ง ควรคำนึงความดีมิหวั่นไหว พึ่งตนเองเสียก่อนหวังพึ่งใคร ฝึกจิตให้มั่นคงอย่าหลงเพลิน หลงทางเสียเวลาพาคืนได้ แต่หลงใจคืนยากกระดากเขิน หลงอำนาจเงินตราใช้มากเกิน หลงสรรเสริญคำชมจมมายา นี่แหละคนปนเปร้อยเล่ห์กล บ้างสับสนทำชั่วกลัวบาปหนา ปกปิดบังว่าดีมีราคา ความชั่วช้ายังปูดดุจย้ำเตือน สัจจะธรรมความจริงสิ่งประเสริฐ ย่อมเป็นเลิศเหนือใดใครจะเหมือน ใจเรารู้อยู่แก่ใจไม่อาจเบือน บ้าเลอะเลือนอย่างไรใจยังจำ ถอนใจจางล้างพิษติดใจบ้าง อย่าคิดพรางอ้างตนคนไม่ขำ คนกลับตัวกลับใจอภัยนำ พ้นจากต่ำคือเลิศประเสริฐคน.... กันนาเทวี ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
22 กุมภาพันธ์ 2552 10:12 น. - comment id 954023
คนไม่ดีอย่างน้องก็กลับใจได้ค่ะพี่กันนา สาธุ
22 กุมภาพันธ์ 2552 10:25 น. - comment id 954024
พี่สาว........... คนเราไม่มีใครไม่เคยผิดหรอก พี่ก็เคยผิดพลาดใหญ่หลวง ในชีวิตมาแล้ว สำคัญเจ้าตัว ต้องให้อภัยตัวเองก่อนให้ได้ ต้องมั่นใจในตนเอง สู้ๆ
22 กุมภาพันธ์ 2552 11:38 น. - comment id 954038
ยังครับ..ขอเวลาอีกนิดเดียวครับ
22 กุมภาพันธ์ 2552 13:12 น. - comment id 954068
เยี่ยมค่ะป้ากัน.....ถ้าใจของคนเรารู้จักให้อภัยกัน โลกนี้คงน่าอยู่นะคะ...
22 กุมภาพันธ์ 2552 14:57 น. - comment id 954093
คห. 3 คุณอินสวน ยังไม่พร้อม ก้อ... ไม่เป็นไรค่า รอได้เสมอจ้า.... อิอิ
22 กุมภาพันธ์ 2552 15:00 น. - comment id 954094
คห.4 Salukphin.......... ขอบคุณค่า การให้อภัยเปรียบดอกไม้ ที่ให้แก่กัน จุดเริ่มต้นคือการแบ่งปัน ความสุขนั้นมีอยู่ทั่วไป...........
22 กุมภาพันธ์ 2552 16:35 น. - comment id 954112
ทุกๆสิ่งในโลกนี้หาสิ่งใดจีรังยั่งยืนไม่ ดูร่างกาย ของเราซิย่อมเปลี่ยนแปลงหากเราสังเกตุก็เหมือน โลกภายนอกเช่นกัน ทั้งหมดล้วนไม่แน่นอน ย่อม ไม่เที่ยงเสมอๆจ้า รักเสมอ แก้วประเสริฐ.
22 กุมภาพันธ์ 2552 17:11 น. - comment id 954132
สาธุ คงสบายใจขึ้นนะครับปลงได้แล้วใช่ไหม
22 กุมภาพันธ์ 2552 17:27 น. - comment id 954138
สวัสดีคับป้า ไม่ได้มาทัก มายกมือไหว้กันนาน มาอ่านกลอนให้ปลง ก็ยิ้มรับ ผมปลงแล้วคับ
22 กุมภาพันธ์ 2552 18:59 น. - comment id 954160
คห.7 แก้วประเสริฐ... ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา น้อ
22 กุมภาพันธ์ 2552 19:22 น. - comment id 954177
คห.8 ก่องกิก..... ปลงได้นานแล้วจ้า... สังขารไม่เที่ยงหนอ อิอิ
22 กุมภาพันธ์ 2552 19:25 น. - comment id 954183
คห. ที่9 ผมชื่อโจ้.... สวัสดีครับคุณโจโจ้ ป้าสบายดีจ้า ปลงหมดแล้วทุกอย่าง 55
22 กุมภาพันธ์ 2552 19:35 น. - comment id 954197
หวัดดีค่ะคุณกันนากลอนเพราะจังได้สาระดีค่ะพรุ่งนี้วันเพราะ สบายดีนะคะ
22 กุมภาพันธ์ 2552 19:46 น. - comment id 954211
เตือนใจและให้ข้อคิดได้เป็นอย่างดีเลยค่ะ ชอบค่ะ เขียนเข้าใจง่ายด้วย
22 กุมภาพันธ์ 2552 20:07 น. - comment id 954233
คห. ที่13 คุณนรศิริ ขอบคุณค่า ความจริงเป็นอมตะนะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น สิ่งนั้นย่อมดีหมด เราต่างหากเข้าใจผิดน้อ
22 กุมภาพันธ์ 2552 20:15 น. - comment id 954238
คห.ที่ 14 Somebody......... ขอบคุณค่า สาระจัดไปหน่อย อย่าเพิ่งเบื่อกันนะคะ อิอิ
22 กุมภาพันธ์ 2552 20:41 น. - comment id 954251
แต่งดีนะแม่ ยังคมเหมือนเดิมครับสักวันคงได้เจอคนเขียนตัวเป็นๆนะครับก่อนตายนะ
22 กุมภาพันธ์ 2552 21:02 น. - comment id 954263
แวะมาเติมพลังใจก่อนพรุ่งนี้เริ่มทำงานกันต่อค่ะพี่กันฯ วันนี้ไปทำบุญมาค่ะ แบ่งบุญมาฝากด้วยนะคะ
22 กุมภาพันธ์ 2552 21:07 น. - comment id 954273
กลับใจคิดว่าไม่ยากครับ แต่ เรื่องปลงนี่สิครับ สงสัยจะปลงยากสักหน่อยครับ แต่จะพยายามปลงให้ได้น่ะครับ
22 กุมภาพันธ์ 2552 21:14 น. - comment id 954279
คห.ที่17 ปุ่น จ้า เจอก่อนตายสิ ตายแล้วจะเจอได้ไงเล่า หรือเคยเจอใครหลังตาย บรื๋อไม่อาวด้วยอ่ะ อิอิ
22 กุมภาพันธ์ 2552 21:22 น. - comment id 954286
คห.18 แก้วประภัสสร ค่ะ น้องแบม ขอบคุณมากนะคะ อุตส่าห์เอาบุญมาฝาก ขอให้อายุมั่นขวัญยืนนะจ้ะ
22 กุมภาพันธ์ 2552 21:23 น. - comment id 954287
คห. ที่19 กุ้งก้ามกราม........ ปลงยังไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่า ค่อยเป็นค่อยไปน้อ
22 กุมภาพันธ์ 2552 22:56 น. - comment id 954364
นี่ก็ปลงๆอยู่ค่ะ คุณกันนา แวะมาอ่านกลอนสอนใจค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 07:07 น. - comment id 954423
แจ้นเอง..... ค่า อิอิ กันนาแต่งสอนตัวเองด้วยนั่นแหละ
23 กุมภาพันธ์ 2552 09:38 น. - comment id 954463
ปลงแล้วค่ะป้า ใจคนวกวนนัก
23 กุมภาพันธ์ 2552 10:12 น. - comment id 954506
ปลงได้บางเวลาค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 11:51 น. - comment id 954557
จริงคะป้า..อภัยให้ทั้งชีวิต ไม่คิดอะไร..แต่ก็แพ้ใจตัวเองไม่เข้าใจ.... ช่วยหนูทีค่ะป้า.......
23 กุมภาพันธ์ 2552 14:14 น. - comment id 954623
เมื่อวานไปวัดพระบาทน้ำพุมาค่ะ เห็นซากศพที่เขาสต๊าฟไว้ ทำให้ปลงได้เลยค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:19 น. - comment id 954854
คห.25 พิมญดา........ ธรรมดา เขาถึงเรียกว่าคนไง ยึดมั่นถือมั่นนักก็ไม่ได้หรอก พาให้สับสนเปล่าๆ ปลงซะ
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:21 น. - comment id 954857
คห.26 เพียงพลิ้ว ปลงได้บางเวลาก็ยังดี พอมีหวัง
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:24 น. - comment id 954860
คห.27 นกยูง..... ให้อภัยหมดแล้วแต่ยังแพ้ใจตนเอง ก็ไม่เป็นไรถือเป็นการศึกษาใจเรา แพ้คราวนี้คราวหน้าต้องเพิ่มพลัง ให้เข้มแข็งขึ้น หวังว่าจะชนะ สู้สู้ นะ รักและคิดถึงน้องสาวเสมอจ้า
23 กุมภาพันธ์ 2552 21:30 น. - comment id 954866
คห.28 เฌอมาลย์........ ไปพระบาทน้ำพุเหรอ ก็ดีนะ ได้เห็นอย่างนั้น ก็ปลงอนิจจัง เห็นทุกข์ภัยในสังขาร ก็จะได้ไม่ประมาทในชีวิต