เงียบเอ๋ยเงียบเหงา มีม่านเงาเศร้าหมองคล้องรอยหม่น พร้อมหนาวเหน็บเจ็บช้ำต้องจำทน ฝ่าสับสนวนวังเวงเพลงน้ำตา กลางจุดเว้าแหว่งว่างหว่างความคิด เสี้ยวเศษสิทธิ์สายใจใยเสน่หา เงียบสงบพบพรากจากร้างรา เหงาปิ้มว่าใจละลายสลายเอย.
17 กุมภาพันธ์ 2552 08:40 น. - comment id 951817
หวัดดีจ้า......ไม่เงียบแล้วนะรีมาอยู่เป็นเพื่อนล่ะ....
17 กุมภาพันธ์ 2552 09:28 น. - comment id 951826
แม้นหงอยเหงาร้าวรวดปวดหว่างจิต โปรดมิ่งมิตรปลิดลงปลงเสียบ้าง ยังมีแสงแห่งรักพักหว่างทาง ย่างเดินพลางนิ่งฟัง...หวังเหงาคลาย ..แบบว่า
17 กุมภาพันธ์ 2552 12:08 น. - comment id 951884
เคยนะเคยรู้สึกแบบนี้ ทุกนาทีผ่านไปไร้ความหมาย ไม่อยากที่จะขยับเขยื่อนกาย อยากมลายหายไปในทันที ไม่อยากมีตัวตนอยู่บนโลก กลัวความโศกเกาะกินยากเกินหนี ช่างเดียวดายไร้คนที่แสนดี ฉันคนนี้เงียบเหงาจนปวดใจ .......................
17 กุมภาพันธ์ 2552 12:15 น. - comment id 951892
แวะมาเป็นเพื่อนคะ ไม่เงียบเหงาแล้วนะจ๊ะ
17 กุมภาพันธ์ 2552 13:56 น. - comment id 951962
มานั่งเป้นเพื่อนคลายเหงาครับ
17 กุมภาพันธ์ 2552 15:46 น. - comment id 952071
เงียบเหงา จนเศร้าใจเลยเหรอคะนางฟ้า
17 กุมภาพันธ์ 2552 22:37 น. - comment id 952306
ขอบคุณค่ะคุณwhitelily
17 กุมภาพันธ์ 2552 22:42 น. - comment id 952307
อืม...เนาะ..คุณจะไม่เด็ด..... แบบว่าหว่างช่องว่างกลางคืนวัน มีม่านกั้นกีดกันจนหวั่นไหว มากตะเข็บเหน็บหนาวร้าวรานใจ เกิดจุดใหญ่ใช่รอยเหงาเข้าครอบครอง.........
17 กุมภาพันธ์ 2552 22:46 น. - comment id 952310
ค่ะคุณ somebody ...... ในคืนนี้ไม่มีรอยความหงอยเหงา มียิ้มเย้าเยี่ยมใจให้ผองเพื่อน มิตรจิตจากใจไม่ร้างเลือน ตรึงตราเตือนติดใจไม่รู้คลาย.........นะคะ...
17 กุมภาพันธ์ 2552 22:47 น. - comment id 952311
จ้าขอบคุณจ้ะหมอพิม...เพื่อนใจดีของนางฟ้า....
17 กุมภาพันธ์ 2552 22:48 น. - comment id 952313
ขอบคุณในกำลังใจนะคะคุณDarkness_Hero...... ที่มาอยู่เป็นเพื่อน....
17 กุมภาพันธ์ 2552 22:49 น. - comment id 952314
ก็มีบ้างบางเวลาค่ะคุณหนูเพียงพลิ้วขา....