โคลงสี่สุภาพอังกฤษ(๓) โดย มรว. เสนีย์ ปราโมช

victoriasecret

***ฝากอุมาสมรแม่แจ้   ลักษมี เล่านา
ทราบสวยมภูวจักรี        เกลือกใกล้
เรียมคิดจบจนตรี-        โลกล่วง แล้วแม่ 
โฉมฝากใจแม่ได้         ยิ่งด้วยใครครอง
   Turned I to Indr's lof-      ty kind.
Indr might have designs    thee against.
Thrice turned, none I find  as safe.
I'll entrust thee hence        in thy own loving heart.
   โฉมควรจักฝากฟ้า    ฤาดิน ดีฤา 
เกรงเทพไท้ธรณินทร์  ลอบกล้ำ
ฝากลมเลื่อนโฉมบิน    บนเล่า นะแม่
ลมจะชายชักช้ำ            ชอกเนื้อเรียมสงวน
   Turned I to nether world's     custody,
Can I secured be                      in trust?
Turned I to zephyr                    instead,
Its caress would crush              thy chastity.
   โอ้ศรีเสาวลักษณ์ล้ำ   แลโลม  โลกเอย
แม้ว่ามีกิ่งพโยม           ยื่นหล้า
แขวนขวัญนุชชูโฉม     แมกเมฆ ไว้แม่
กีดบ่มีกิ่งฟ้า                  ฝากน้องนางเดียว
   My love, my beauty       divine,
Were a tree t' be high      above clouds 
Parting, I'd consign          thee t it.
No such arbour's about,   where shall I turn?
   ชมแขคิดใช่หน้า           นวลนาง
เดือนตำหนิวงกลาง          ต่ายแต้ม
พิมพ์พักตร์แม่เพ็ญปราง  จักเปรียบ ใดเลย
ขำกว่าแขไขแย้ม             ยิ่งยิ้มอัปษร
         
   Looking at the moon         on high.
Moon's shadows defile         moons face.
My own heart desire's           purity
Outshines fair moon's face,   past angelic in s,ile.
   ขอสยามเทวราชคุ้ม      ครองไทย
ชื่นประชาธิปไตย            แต่งหล้า
ราษฎร์รอดชีพปลอดภัย  พาลสยบ สิ้นเทอญ
วโรกาสศกใหม่อ้า           โอษฐ์เอื้ออวยเกษม
   Pray, Siam guardian angle protect     all Thais.
May the law rule their lives                    in democracy.
May their hearths and homes survive   vicititudes.
May new year bring prosperity              to this land of smiles.
   ปีใหม่ศุภฤกษ์พ้อง         พรรษกาล
ผงมสุขทุกวันวาร              ห่อนเว้น
สรรพสวัสดิ์ขจัดพาล         ภัยสยบ สิ้นแฮ
ทุกข์โศกสร่างโรคเร้น      เรื่องร้ายมลายสูญ โสตดิ์เทอญ
   New year dawns not only    in the sky.
But let new light shine            in your heart.
Every joy you may find,          let it prosper.
Every sorrow let it depart,      like darkness before dawn
   ชีพเรายืนอยู่ร้อยเรียงฉนำ    ไฉนนอ
ทุกข์สุขสืบบุญกรรม                  ก่อไว้
ศกหนึ่งขวบหนึ่งนำ                  ทุกข์เนื่อง กันนา
แบบฉบับปุถุชนไร้                   เรื่องร้อน ฤามี
 
   Hundred years though our days   may saan,
Sorrow follows joy in man's             life course.
Though the old year ran                 in bitterness,
Why yield to remorse?                    Such is life law
คัดจากหนังสือ Interpretative Translations of Thai Poets โดย มรว. เสนีย์ ปราโมช พ.ศ.๒๕๐๘