หน้าส่วนตัว
อสงขัย พ่นพิษ กายา
ให้ร้อนรน ทรมา สังขาร
วิสัยสัตว์ เนรคุณ สันดาน
เพราะนรก อวตาน มิควรแล
จ้องจะเกี้ยว เขี้ยวจะงับ ดับดิ้น
ใจทมิฬ กลับกลอก หอกริมแคร่
เลื้ยงไม่เชื่อง จับจ้วง สิ้นดวงแด
คิดเป็นแต่ ทรยศ มิจำเริญ
เฉกเช่น คนใกล้ชิด มิตรเกือบดี
ต่อหน้า แบบนี้ พูดสรรเสริญ
ลับหลัง เยื้องย่าง บนทางเดิน
ลอบกัด ยามเพลิน พึงระวัง
วายชนม์ มิพ้น กรรมา
สูญสิ้น ศรัทธา ที่เคยหวัง
เพิ่งจะรู้ อสรพิษ อยู่ยั้ง
มาชิงชัง หักกลาง สันหลังตน
จักรพรรดิหยก 8 พ.ย. 2551 19:01 น. - ID 120286 
914
0
0
10 พฤศจิกายน 2551 16:56 น. - comment id 912317
สวัสดีค่ะ แวบมาอ่านผลงานคุณภาพค่ะ เป็นปรัชญาที่น่าคิดมากนะคะ คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ ต้องระวังให้ดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
