เลือกสิ่งที่คิดทำ เลือกจดจำสิ่งที่หมาย ไขว่คว้าเพียรแทบตาย แต่กลับกลายผิดพลาดไป กว่าจะรู้ตัวตน ก็เหมือนคนที่บ้าใบ้ มัวแต่คิดเรื่องไกล ไม่สนใจความใกล้ตัว เมื่อรู้มันก็สาย กว่าจะคลายความสลัว ครุ่นคิดจิตระรัว มัวแต่กลัวความเป็นจริง เมื่อแจ้งกลับตัวได้ ภายในใจสงบนิ่ง รับรู้ความเป็นจริง ในบางสิ่งที่เคยลืม
13 สิงหาคม 2551 22:29 น. - comment id 885507
บางคนคิดว่าเราโง่โธ่ว่าไม่เข้าใจฉัน ป่วยการพูดยาวนั้นมันก็ใช่จะได้ความ เจ็บแค้นก็จงว่าและจงด่าให้สาใจนั่น ด่าว่าแล้วคลายคันก็ว่ากันซะให้สะใจ คิดว่าฉันสุขนักหรือจึงได้ถือความมากนั้น ถ้าทำให้หมดเวรกันจงทำพลันให้สะใจ ส่วนผิดฉันมีอยู่เต็มประตูเชิญด่าไป แก่แล้วใกล้จะตายก่อนฉันตายเอาให้เจ็บ ด่ามามากมากนะฉันก็จะได้ชังเธอบ้าง ขออีกด่าสักหมื่นคำจะได้จำไปจนตาย จุดอ่อนฉันคือแม้ผิดถ้าใครคิดมาด่าว่า ฉันก็จะเจ็บและจำไม่อยากเห็นกันอีกเลย