กว่าจะรู้ตัว2

เมื่อวาน

เลือกสิ่งที่คิดทำ              เลือกจดจำสิ่งที่หมาย
ไขว่คว้าเพียรแทบตาย  แต่กลับกลายผิดพลาดไป
กว่าจะรู้ตัวตน               ก็เหมือนคนที่บ้าใบ้
มัวแต่คิดเรื่องไกล        ไม่สนใจความใกล้ตัว
เมื่อรู้มันก็สาย              กว่าจะคลายความสลัว
ครุ่นคิดจิตระรัว            มัวแต่กลัวความเป็นจริง
เมื่อแจ้งกลับตัวได้        ภายในใจสงบนิ่ง
รับรู้ความเป็นจริง         ในบางสิ่งที่เคยลืม
          				
comments powered by Disqus
  • คนโง่,บ้า,มัวเมาและสรรหาแต่ความวุ่นวาย

    13 สิงหาคม 2551 22:29 น. - comment id 885507

    บางคนคิดว่าเราโง่โธ่ว่าไม่เข้าใจฉัน
    ป่วยการพูดยาวนั้นมันก็ใช่จะได้ความ
    เจ็บแค้นก็จงว่าและจงด่าให้สาใจนั่น
    ด่าว่าแล้วคลายคันก็ว่ากันซะให้สะใจ
      คิดว่าฉันสุขนักหรือจึงได้ถือความมากนั้น
    ถ้าทำให้หมดเวรกันจงทำพลันให้สะใจ
    ส่วนผิดฉันมีอยู่เต็มประตูเชิญด่าไป
    แก่แล้วใกล้จะตายก่อนฉันตายเอาให้เจ็บ
      ด่ามามากมากนะฉันก็จะได้ชังเธอบ้าง
    ขออีกด่าสักหมื่นคำจะได้จำไปจนตาย
    จุดอ่อนฉันคือแม้ผิดถ้าใครคิดมาด่าว่า
    ฉันก็จะเจ็บและจำไม่อยากเห็นกันอีกเลย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน