มอบกลอนนี้ให้เเด่ครูผู้ปลูกฝัง เสียชีพยังคงสร้างอนุสรณ์ เป็นสถานความดีนิรันดร ร้อยบทกลอนให้ชาวไทยไว้ชื่นชม
9 สิงหาคม 2551 21:03 น. - comment id 884422
ฝึกเขียนบ่อยนะคะ..แว่นแว่น..
9 สิงหาคม 2551 23:10 น. - comment id 884460
ชีวิตวัยเรียน ความสนุกสนาน และความเป็นเด็กที่จากเราไป แต่ในใจเรารู้ดีว่า ช่วงเวลาเหล่านี้จะต้องจารึกอยู่ในจิตใจเราเสมอ....แด่คุณครูด้วยดวงใจ
10 สิงหาคม 2551 07:42 น. - comment id 884508
แวะมาทักทายครับ คุณครูน่ารักทุกคน (มีครูพิมเป็นต้นครับ )
11 สิงหาคม 2551 19:11 น. - comment id 884865
กลอนบทบทนี้มอบแด่ครูผู้ยอดหญิ' รวมทุกสิ่งที่แม่หวังสมหมาย อีกพละ สุขะทั้งใจกาย สุขสบายทั้งชีวันกัลปาฯ ครูนั้นสอนให้พวกเราผูกพันรัก อีกรู้จักนานานับหมื่นแสน น้ำใจครูมีไว้ไม่อยู่แน่แน่ เพราะว่าแม่คนที่สองคือครูเรา