จากกลอน สมมุติสงฆ์ ของคุณบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๑ เมษายน ๒๕๕๑ เดินไปเถิดหมู่สงฆ์ผู้ทรงศักดิ์ น้อมใจภักดิ์ในธรรมอันล้ำค่า ก้าวสู่หลักไตรรัตน์วัฒนา เป็นบุญญายิ่งยวดได้บวชเรียน ............................................ เพื่อสืบสานศาสนาจึงมาบวช ได้ท่องสวดใบลานได้อ่านเขียน รู้บาลีดีเท่าเก้าเปรียญ แต่ยังเวียนว่ายวนไม่พ้นกรรม มีศีลครองสองร้อยยี่สิบเจ็ด มุ่งสำเร็จธรรมกถึกอันลึกล้ำ ภาวนาเช้าเย็นเป็นประจำ ได้ดวงตาเห็นธรรมจากบำเพ็ญ จนบรรลุถึงฌานได้ญาณรู้ เปิดประตูปัญญาอย่างตาเห็น ธรรมอันใดไม่กระจ่างบางประเด็น กลับชัดเจนฉับพลันเพราะปัญญา ศีลและธรรมวินัยจะไร้ผิด แต่จริตกลับไปไร้เดียงสา ด้วยกิเลสเหตุดับไม่กลับมา ดั่งพระสารีบุตรครั้งพุทธกาล ถกจีวรโจนข้ามลำน้ำเล่น ผู้ที่เห็นถามทำทำไมท่าน เพราะเป็นถึงเถระพระอาจารย์ ปฏิสัมภิทาญาณและชาญฤทธิ์ พระพุทธองค์ทรงเล่าตรัสเอาไว้ ที่ทำไปอย่างนั้นท่านไม่ผิด เพราะกิเลสเศษก้อยอันน้อยนิด ไม่เหลือติดอีกแล้วจึงแคล้วทัณฑ์ พระอริยสงฆ์อยู่ตรงไหน? อยู่ที่ใดในหลวงทรงไปที่นั่น ถึงสุดฟ้าป่าปรกสูงรกชัน ทรงบากบั่นรีบบึ่งกราบถึงตัว.
ฤทธิ์ ศรีดวง 22 เม.ย. 2551 06:35 น. - ID 114429 
1519
4
0
22 เมษายน 2551 07:01 น. - comment id 841582
ขอบคุณที่ให้ความรู้เรื่องนี้ค่ะ เยี่ยมจริงๆ
22 เมษายน 2551 07:29 น. - comment id 841595
ตอนพิณวราเด็กๆ ก็ชอบเรียน พุทธประวัติค่ะ เลยได้มีโอกาสเรียนนักธรรมกับเค้า เรียนแล้วสบายใจ ยิ่งเรียนยิ่งศรัทธาค่ะ พระสารีบุตรนอกจากท่านจะเป็นเลิศด้านมีปัญญามาก ท่านยังเป็นยอดกตัญญู อีกด้วยค่ะ บทกลอนคุณ ฤทธิ์ ถือเป็นความรู้ใหม่ให้พิณวรา .. ขอบคุณนะคะ
22 เมษายน 2551 07:48 น. - comment id 841601
มาชมบทกลอนด้วยคนค่ะ
22 เมษายน 2551 08:27 น. - comment id 841613
พระสารีบุตรท่านเคยเกิดเป็นลิงถึงห้าร้อยชาติ....เพราะความคุ้นเคยในอดีตชาติ(เรียกว่าอนุสัย ซึ่งพระพุทธเจ้าเท่านั้นที่ตัดได้) ครั้งหนึ่งท่านเดินทางไปบนถนน เจอแอ่งน้ำขวางหน้า แทนที่ท่านจะหลบไป แต่ท่านกลับกระโดดข้าม.......ชอบใจที่คุณฤทธิ์ ศรีดวงนำเสนอบทกลอนนี้...
22 เมษายน 2551 10:10 น. - comment id 841673
มิอาจกล่าวอันใดคร๊าบ
22 เมษายน 2551 10:39 น. - comment id 841687
ขอบคุณมากครับ
22 เมษายน 2551 13:25 น. - comment id 841735
ช่วงสงกรานต์ได้กลับบ้านไปร่วมพิธีอัญเชิญพระพุทธรูปสิงห์หนึ่งล้านทอง พระพุทธรูปประจำเมืองเชียงแสน เฉลิมพระเกียรติสมเด็จพระสังฆราชค่ะ รู้สึกอิ่มใจอย่างบอกไม่ถูกเลย ไว้จะเอารูปมาโพสนะคะ ที่ดีใจสุดๆก็คือได้เห็น ช้างคู่พระบารมีในหลวงท่านด้วยค่ะอยู่ในขบวนสง่ามากเลย
22 เมษายน 2551 17:28 น. - comment id 841787
พระนักพัฒนาหลายๆ ท่านที่มิได้โด่งดัง เป็นที่รู้จักแก่สังคมภายนอกยังมีอีกเยอะ นะคะคุณฤทธิ์ ป ว่าแถบๆ ชนบทห่างไกล น่าจะมีมากทีเดียว เพราะชาวบ้านที่ยากจน ไม่มีแม้กระทั่งอาหารประทังชีวิตไปแต่ละวัน ยังมีอีกเยอะ
22 เมษายน 2551 19:42 น. - comment id 841821
พี่เจี๊ยบ สวัสดีครับ ขอบคุณครับรีบๆเขียน ทำได้ไม่ค่อยดี นี่เพิ่งเข้ามาแก้ให้เป็นเรื่องเป็นราวหน่อย ขอให้มีความสุขครับ
22 เมษายน 2551 19:46 น. - comment id 841824
พิมจัง ขอโทษทีมองข้ามไปได้ไง สบายดีนะไอ้หนู! ตอบแค่นี้ละกัน
22 เมษายน 2551 23:23 น. - comment id 841891
23 เมษายน 2551 10:41 น. - comment id 841954
สวัสดีค่ะคุณฤทธิ์ ศรีดวงอ่านแล้วคิดถึงพระที่หนองคายองค์หนึ่งค่ะ ในหลวงท่านเคยเสด็จมาส่วนพระองค์อยู่บ่อยๆ แต่ตอนนี้ท่านมรณะภาพไปแล้ว
23 เมษายน 2551 12:05 น. - comment id 841976
สวัสดีค่ะ กัมมุนาวัตตีโลโก สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ทุกอย่างอยู่ที่ใจค่ะร้อนแค่ไหนหากใจเราสงบเยือกเย็น เราก็เย็นไฟที่ ใจร้อน ที่สุดจนสามารถเผาทุกอย่างให้แหลกรานได้ในทันที
24 เมษายน 2551 14:40 น. - comment id 842425
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
