อยากตัดตรมที่ห่มอารมณ์ชิด ไม่อยากติดห่วงไห้ให้ห่วงหา อยากตัดเศร้าเหงาหงอยน้อยอุรา ไม่อยากพาล้าใจให้ติดตัว วันและคืนลื่นเลื่อนเยือนแล้วผ่าน ทุกข์เนิ่นนานผ่านแล้วแววสลัว ปัจจุบันสรรสร้างทางดอกบัว ไร้มืดมัวชั่วไกลให้แจ้งมา จิตใจข่มบ่มไว้ให้มุ่งมั่น อย่าให้สั้นหั่นเหี้ยนเพียรเสาะหา วิถีทางย่างก้าวขาวอุรา สติฝ่าพาห่างทางอาจม บอกตัวตนยลไว้ให้รู้จิต ควรย้ำคิดก่อนทำนำขื่นขม คิด-พูด ดี ลี้เบียนให้ใครตรม กรรมสั่งสมบ่มติดชิดวิญญาณ์ ขอสติติดไว้ในดวงแก้ว ล้างให้แวววาววับระยับหรา แม้นพลาดพลั้งรั้งไว้ใจมายา ขอโสภามาที่ฤดีทรวง
19 เมษายน 2551 21:38 น. - comment id 840811
ขอโทษนะคะ คุณมนต์อักษรากับคุณช่ออักษราลี เป็นคนๆเดียวกันรึเปล่าคะ
19 เมษายน 2551 22:04 น. - comment id 840816
คุณการัณยภาส .. ไม่เป็นไรค่ะ..ถามได้ มนต์อักษรา กับคุณช่ออักษราลี เป็นคนละคนค่ะ ..
20 เมษายน 2551 00:20 น. - comment id 840840
แวะมาอ่าน ผ่านมาชม สัมผัสรสกวีดี ชวนแช่มชื่น หัวใจก็รื่นเริงรมย์
20 เมษายน 2551 02:41 น. - comment id 840864
ย้ำเอย จงย้ำใจ ไว้ให้มั่น อย่าได้ผันแปรเปลี่ยนเป็นไฉน รู้ตัวเองสอนตัวเองบอกจิตใจ เหตุด้วยนัยขุ่นมัวจึงมองธรรม อย่าเพียรถือดอกบัวเมื่อใจเบี้ยว จะพาเลี้ยว ลดห่าง ทางสวรรค์ อันดวงแก้วแพรวใสจักขุ่นครัน หากจิตนั้น เพียงหนี ที่ห่อตรม