ใช่ขุนเขาขรึมขลังอยู่กับที่ ภวังค์กวีคือการรินไหล ตาน้ำภายใน ซึมซับซ่านไปหลายรูปทรง อาจอาบห้วงระแหงแห่งใจเธอ อาจกล่อมห้วงละเมอแห่งนกหลง อาจเลี้ยงเสน่หาป่าดง อาจดำรงปรารถนาพนานคร อาจระเหยอุ้มฝนชลเมฆ อาจเสกสะพานรุ้งทุ่งอักษร อาจป้ายน้ำตาภราดร อาจป้อนน้ำนมอุดมการณ์ อาจเร้าแรงดลคนเดินทาง อาจเนียนน้ำค้างข้างบ้าน อาจเอื้อใจจิบทิพยธาร อาจร่ำ ณ ร้านเมรัย มิอาจตรึงมันอยู่กับที่ ภวังค์กวีคือความเคลื่อนไหว ที่สุดแม้ความประทับใจ ก็มิอาจตรึงใครไว้กับมัน จำต้องจรจากไกล สู่ภพภูมิใหม่ในทุ่งฝัน แต่ละภพ...เราอาจจะพบกัน ภวังค์เธอ...ภวังค์ฉัน...นิรันดร!
ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ 9 เม.ย. 2551 16:02 น. - ID 114136 
1106
0
0
10 เมษายน 2551 17:45 น. - comment id 838179
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
