ดังร่องรอยแห่งสายลม ที่พร่างพรมเหน็บหนาวอันร้าวไหว ทิ้งร่องรอยแผ่วพลิ้วผ่านผิวใจ ยะเยือกนั้นกำซาบในห้วงตราตรึง มรรคา อันเลยลาลับล่วงมาช่วงหนึ่ง ฝากร่องรอยสุขไว้ในรำพึง ฝากทุกข์ย้ำคำนึงอันปวดร้าว บาดแผลในสำนึก ระบมลึกเร้นใจเกินไหวกล่าว ชีวิตต่างรู้กาลผ่านเรื่องราว มิอาจเก็บร้อนหนาวที่พบพาน ในรอยทางอันต่างมา เราทิ้งซากฝากชีวากับเถ้าถ่าน ดีชั่วใดสรรค์ในวันวาร ทิ้งร่องรอยสันดานบ่งโลกไว้ -------------------- โดยคำ ลานเทวา
ลานเทวา 31 มี.ค. 2551 17:21 น. - ID 113879 
1003
1
0
1 เมษายน 2551 10:26 น. - comment id 836061
ตื่นเช้ามา เห็นร่องรอยฝนและลมด้วยค่ะ
1 เมษายน 2551 17:04 น. - comment id 836132
อ่านแล้วเศร้าจัง ฮือฮือ.... (เพราะมากมายครับ...ชอบ)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
