อย่าเข้าใจ ไปว่า ต้องเรียนมา ต้องปฏิบัติ ลำบาก จึงพ้นได้ ถ้ารู้จริง สิ่งเดียว ก็ง่ายดาย รู้ดับจริง ไม่มีเหลือ เชื่อก็ลอง เมื่อเจ็บไข้ ความตาย จะมาถึง อย่าพรั่นพรึ่ง หวาดไหว ให้หม่นหมอง ระวังให้ ดีดี นาทีทอง คอยจดจ้อง ให้ตรงจุด หลุดให้ทัน ถึงนาที สุดท้าย อย่าให้พลาด ตั้งสติ ไม่ประมาท เพื่อดับขันธ์ ด้วยจิตว่าง ปล่อยว่าง ทุกสิ่งอัน สารพัน ไม่ยึดครอง เป็นของเรา ตกกะได พลอยโจน ให้ดีดี จะถึงที่ มุ่งหมาย ได้ง่ายเข้า สมัครใจ ดับไม่เหลือ เมื่อไม่เอา ก็ดับ ..เรา..ดับตน ดลนิพาน
12 มีนาคม 2551 16:53 น. - comment id 831393
12 มีนาคม 2551 20:54 น. - comment id 831475
อาราเล่เห่มาว่าทายทัก ได้รู้จักพูดจาแล้วปราศรัย นามปากกาว่าปั้นเหงาเฝ้าย้ำใจ หรือว่าใคร่เหว่ว้าและอาทร เป็นอะไรหรือเจ้าเฝ้าไถ่ถาม ดูเหมือนตามหัวใจให้ไถ่ถอน จึงสุดเหงาเปล่าดายวายอาวรณ์ แลสะท้อนอารมณ์บ่มเก็บมา ร่ายกลอนมาดั่งว่าพาครุ่นคิด เหมือนชีวิตติดพันแลสรรหา เหนื่อยใจนักพักก่อนอ้อนวาจา คงอ่อนล้าเหลือเกินเดินลำพัง ที่บ้านกลอนแห่งนี้ยังมีรัก จงมาพักหัวใจให้ความหวัง มิตรภาพมากเร้นเป็นพลัง ดั่งมนต์ขลังพลังรักพักบ้านกลอน ยินดีต้อนรับสมาชิกใหม่เจ้าค่ะ เย๊ เย๊ เย๊
13 มีนาคม 2551 19:23 น. - comment id 831699
มารับน้องปั้นเหงาพาเข้าบ้าน กลอนขับขานเขียนเล่นเป็นเรื่องฝัน จะสุขทุกข์หรือเหงาเล่ารำพัน มาคุยกันให้นานในบ้านกลอน.. ยินดีต้อนรับน้องชายคนเก่งคร้าบบบ..
13 มีนาคม 2551 20:52 น. - comment id 831707
ขอชื่นชมอย่างยิ่ง...