กอบสายลมขมขื่นในคืนหนาว ห่มเดือนดาวตากฟ้าราตรีฝัน ร่ายเรียงถ้อยปรัชญามารำพัน กล่อมคืนวันเลยล่วง ณ ห้วงใจ เก็บเรื่องราวร้าวหม่นของคนทุกข์ แอบซ่อนซุกกับความจริงอันยิ่งใหญ่ มองหาความแคบกว้างโลกอย่างไร กลับมองเห็นความเป็นไปแห่งชีวิต พิสุทธิ์ทรามตามวาดปรารถนา ในมรรคาดิบเถื่อนแลเบือนบิด ดังเข้าใจโลกงามโดยความคิด วาดวิจิตรอลังการผ่านมายา กอบสายลมขมขื่นในคืนหนาว เก็บเรื่องราวคิดวาดปรารถนา ซุกความจริงเอาไว้ในชีวา แล้วเฝ้ามองกาลเวลาไปวันวัน -------------------------- ลานเทวา
11 กุมภาพันธ์ 2551 21:45 น. - comment id 822312
อยู่ไปวันวันง้านเหรอคะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ เน๊อะ
11 กุมภาพันธ์ 2551 22:20 น. - comment id 822330
สวัสดีค่ะพี่ลานเทวา พี่สบายดีไหมคะ ฝากความคิดถึงไปยังคุณย่าเงาด้วยนะคะ ......แวะมาทักทายค่ะพี่
12 กุมภาพันธ์ 2551 00:08 น. - comment id 822373
มาร่วมชื่นชมงานกลอนเพราะ ๆ ครับ
12 กุมภาพันธ์ 2551 08:22 น. - comment id 822414
ตอนนี้มองอาการใจไปวันๆอยู่เหมือนกันค่ะ คุ้มดีคุ้มร้าย ^_^
12 กุมภาพันธ์ 2551 15:57 น. - comment id 822638
วันวันนั่งอ่านกลอนเพื่อนๆ ก็มีความสุขแล้ว อิอิ เก็บเกี่ยว..ประสบการณ์ทางความคิด..
13 กุมภาพันธ์ 2551 13:58 น. - comment id 822990
ชอบๆๆๆๆๆๆ คำสวยหรู ความหมายซึ้งใจ ชอบๆๆๆๆๆๆ% 36%
13 กุมภาพันธ์ 2551 14:00 น. - comment id 822991
สุขสันต์วันแห่งความรักครับ
23 กุมภาพันธ์ 2551 22:56 น. - comment id 826280
ยามลมหนาวพัดผ่านผิวหวิวหวิววาบ ด้วยกรรมบาปเคยทำตามสนอง หลบหลีกลี้ความจริงใจจำจอง แลเหลียวมองมิ่งมิตรมิมองมา พอลมหนาวพัดผ่านได้พานพบ มาประสพสัจจธรรมใจร่ำหา ละลดเลิกบาปกรรมเคยทำมา อนิจจัง อนัตตา ทุกข์จากจร
9 มีนาคม 2551 23:03 น. - comment id 830741
ปรัชญาใจ ที่ไร้ทุกข์ เติมสุขสันต์ แห่งคืนวัน อันเหน็บหนาว รวดร้าวแสน ส่องหัวใจ ใสสะอาด ที่ขาดแคลน เสมือนแม้น แสงตะวัน ที่ผันมา ยังห่วงใย ใจดวงนี้ มีที่ว่าง อยากสรรค์สร้าง ร่างแนวคิด จิตปราถนา ร่วมคืนวัน ที่ผันผ่าน กาลเวลา เพื่อดอกหญ้า ได้เติบใหญ่ ในห้วงใจ
11 เมษายน 2551 12:49 น. - comment id 838417
เวลาผ่าน..ใจเปลี่ยน คนไม่เปลี่ยน..แต่ความคิดเปลี่ยน คิด...สมอง ใจ.. จิตใจ มาตรฐานใครก็ของใคร พอใช้นะ..อันนี้