ภาพวาดชีวิต

หวานใจปลายปากกา

                      ฉันร่างภาพ  บนผ้าใบ  ให้เป็นสิงห์
                      ร่างใหญ่ยิ่ง  น่าภิรมย์  ทั้งคมสันต์
                      มีอำนาจ  เหนือผู้คน  ล้นอนันต์
                      แต่สุดท้าย  ทำลายมัน  ฉันไม่เอา
                      --------------------------------------------------
                      แล้ววาดใหม่  นัยน์ตา  ทำหน้าเชิด
                      ยิ้มประเสริฐ  แต่งลาย  ทั้งหลายนั้น
                      อีกแล้วหนอ  พอเสร็จอีก  ก็ฉีกมัน
                      สิ่งเหล่านั้น  มิได้หวัง  อย่างใครเลย
                      --------------------------------------------------
                      สู้อดทน  วาดต่อ  เป็นกอไม้
                      แลไสว  ดื่นดาด  ฉูดฉาดสี
                      แดงเขียวเหลือง  ม่วงฟ้า  บรรดามี
                      เหล่านกนี้  บนฟ้าคราม  ตามจินตนา
                      --------------------------------------------------
                      น้ำใสใส  ดอกไม้ม่วง  มันร่วงหยด
                      แดดบังบด  กิ่งก้าน  เป็นธารสาย
                      ท่ามกลางแห่ง  พื้นหิน  เหล่าดินทราย
                      ไม่จางหาย  อยู่อย่างนี้  ทุกวี่วัน
                      --------------------------------------------------
                      ม่วงมาลา  ยังทน  ท้าฝนแดด
                      จะเผาแผด  ลมแรง  แทงทำร้าย
                      ยังเชิดอยู่  สู้อุตส่าห์  มาท้าทาย
                      แดดฝนแห้ง  แรงร้าย  มิหมายกลัว
                      --------------------------------------------------
                      เขียนเสร็จสรรพ  จับใส่กรอบ  ชอบเหลือล้น
                      ความเป็นคน  นามธรรม  นำวิถี
                      ชีวิตฉัน  ก็แบบพวง  ม่วงมาลี
                      อยู่อย่างนี้  อย่างเก่า  ชนชาวดิน
                      --------------------------------------------------
 
                      อยู่อย่างนี้เหมือนเก่า  เพราะเราคนโลโซ