อวตารลงมาจรุงจรัส สารพัดพสุธาเกลือกกระแส มโนนึกผนึกหนัวนั่นตัวแปร พลิ้วผ่านแผ่แพร่ผลด้นทรวงใน เทียบฐานตระการตาระยิบระยับ โลกวาววับสลักเสลาเนื่องเนาสมัย สร้อยร้อยรมณีย์ศิวาลัย โยงเหย้าเย็นสายใยฉ่ำในทรวง เห่เห่โหมประโคมคำระบำบท ตลิ่งใจจรึงจรดบนบทสรวง อวตารติดดินถิ่นทั้งปวง จริตล่วงรู้รสบทบาทครอง ว่ายแหวกลมหายใจในชีวิต คละเคล้าโลกความคิดผิดถูกจ้อง ลมหายใจกระจัดกระจายหลายมุมมอง เรียงใจจองจ้องใจรับกับวันคืน ก้อนเมฆมัฆวานตระหง่านฟ้า พสุธามหาสมุทรสุดฝ่าฝืน ระเหยไออันเป็นเมฆวิเวกจุดยืน ขอบฟ้ากลืนน้ำลายสลายตัวตน
25 ตุลาคม 2550 13:38 น. - comment id 777073
เยื่อมค่ะ
25 ตุลาคม 2550 16:19 น. - comment id 777183
สวัสดี คุณ นกยูง ผมมีข่าวดีจะแจ้งให้ทราบว่า ผมส่งบทกวีเข้าร่วมประกวดที่ ศูนย์คุณธรรมแห่งประเทศไทย ซึ่งมีรางวัลทั้งหมด 80 รางวัล ผลปรากฏว่า ผมได้อันดับที่ 6 อนึ่ง มีข้อสังเกตคือ บุคคลที่ได้ รับรางวัลล้วนแต่เป็นผู้มีฝีมือระดับ แนวหน้า อาทิ คุณประสิทธิ์ โลหิตเสถียร เจ้าของผลงานนวนิยายเรื่อง เสาร์ห้า คุณประสพโชค เย็นแข คุณณรงค์ อิ่มเย็น คุณประสิทธิ์ บุญวงศ์ คุณสุขุมพจน์ คำสุขุม คุณสมเจตน์ วงษ์ละมัย คุณทวีสิทธิ์ ประคอง ศิลป์ ระพินทร์ พันธุโรทัย เป็นต้น
25 ตุลาคม 2550 16:36 น. - comment id 777201
น้ำที่ระเหยเป็นไอ...สุดท้ายก็จะกลั่นตัวแล้วตกลงมาเป็นฝนหล่นลงพื้นอยู่ดีเนาะ...เป็นวัฏจักร...ตัวแปร....ที่แท้คือใครหนอ
25 ตุลาคม 2550 16:45 น. - comment id 777209
สวัสดียามเย็น คุณ โคลอน ตัวแปรที่แท้จริงคือ "อนิจจตา" ใช่ไหมเอ่ย
25 ตุลาคม 2550 17:05 น. - comment id 777228
นั่นสิคะ อนิจจตา คือ ความเป็นของไม่เที่ยง ไม่คงที่แน่นอนแห่งสังขารทั้งหลาย แม้กระทั่งธรรมชาติก็ไม่มีใครกำหนดได้....เนาะ... ปล.โคลอน ไปแอบหาความหมายมาแระ...เพราะรู้จักแต่คำว่า...สัจธรรมอ่ะค่ะ...อิอิ
26 ตุลาคม 2550 14:32 น. - comment id 777887
สวัสดีค่ะ ดิฉันขอแสดงความยินดีกับคุณที่ไดรับราวว้ล ประกวดบทกวีไดอันดับ6 นับว่าเป็นเกียรติ ถ้าคุณจะให้อ่านและขมผลงานคุณค่ะ ขอบคุณค่ะ คุณเยี่อมยอดเหมือนเดิม
26 ตุลาคม 2550 16:43 น. - comment id 777959
สวัสดียามเย็น คุณ นกยูง ผมคิดว่ารอให้ผู้จัดประกวดประกาศ เป็นทางการเสียก่อนดีไหมครับ