ตะวันลับเหลี่ยมเขาเห็นดาวเหนือ มีน้ำใจจุนเจือเมื่ออับแสง คอยส่องทางยามยากหากสำแดง มืดกลับแจ้งแสงสว่าง ณ กลางใจ เมื่อมีรักย่อมมีเกลียดเบียดให้เห็น รักซ่อนเร้นร้าวเจ็บเกินเก็บไหว อยากอวดอ้างเป็นเจ้าของอยู่ร่ำไป จึงเหมือนไร้สิ้นศักดิ์จักตรอมตรม เมื่อมีพบมีพรากจากเป็นคู่ ใจย่อมรู้สักวันนั้นขื่นขม เมื่อรักร้างห่างหายมิได้ชม หักจิตข่มเถิดหนาอย่าเศร้านาน มีหัวเราะร้องไห้ใครย่อมเห็น เป็นประเด็นธรรมดานะตาหวาน มีสุขทุกข์คู่กันนั้นเนิ่นนาน อาจพบพานสักวันนั้นแน่นอน ตั้งสติตริตรองครองจิตมั่น คืนและวันรู้หมดเป็นบทสอน อย่าหวั่นไหวกับการณ์พาลสั่นคลอน พึงสังวร..เอาไว้..ใช้เตือนตน.. ๑๕ ตุลาคม ๒๕๕๐
ครูพิม 15 ต.ค. 2550 22:50 น. - ID 108498 
1103
24
0
15 ตุลาคม 2550 23:06 น. - comment id 771693
ไม่ได้มาบ้านกลอนหลายวันฉันคิดถึง วันนี้จึงมาบ้านกลอนเพื่อนอนฝัน มีภาระงานบ่มอบรมกัน อีกหลายวันจะกลับมาหาเช่นเคย... เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า... พรุ่งนี้ตีห้า...ก็ออกเดินทางแล้วล่ะคะ.. คิดถึงเพื่อนๆๆทุกคน..
15 ตุลาคม 2550 23:14 น. - comment id 771700
เรื่องของเขา..เรื่องธรรมดา... 55555+น่ารักดี..อบระวังเปื่อยนะคุงครูคนดี
15 ตุลาคม 2550 23:21 น. - comment id 771706
15 ตุลาคม 2550 23:21 น. - comment id 771707
15 ตุลาคม 2550 23:26 น. - comment id 771710
เมื่อมีรักเสมือนว่าสองตาบอด เส้นทางปลอดปัญหาเหมือนตาเห็น เมื่อถึงคราวร้าวรักชักลำเค็ญ สิ่งที่เห็นจริงแท้แค่หลอกลวง แวะมาตอนดึกครับ ไปอบรมทำคศ.3 หรือครับ ขอให้เดินทางโดยรถยนต์ เอ้ย โดยสวัสดิภาพนะครับ
15 ตุลาคม 2550 23:26 น. - comment id 771711
15 ตุลาคม 2550 23:31 น. - comment id 771714
15 ตุลาคม 2550 23:48 น. - comment id 771730
เป็นธรรมดาของโลกค่ะ เพราะมันคู่กัน
16 ตุลาคม 2550 07:13 น. - comment id 771760
ทุกๆอย่างล้วนเป็นสัจธรรมนะคะ
16 ตุลาคม 2550 07:36 น. - comment id 771773
ดีจ้า.............คุณครูพิม..............เมื่อวานได้มีโอกาสไปนั่งฟังธรรมะจากท่านว.วชิรเมธี อืมมม.....โลกนี้ธรรมดาจริงๆ และสิ่งต่างๆย่อมมีคู่ของมันเสมอ อย่างเช่นตอนเราเกิดมาเราก็มีความตายติดพ่วงมาเป็นโปรโมชั่น ได้มาฟรีๆไม่ต้องซื้อต้องหา มีหน้ามือก็ต้องมีหลังมือ มีพบก็มีพราก มีสรรเสริญก็มีนินทา. ฯลฯ......... หากเรารู้จักปรับเปลี่ยนทัศนคติในสิ่งต่างๆที่ประสบพบเจอ แม้จะมีทุกข์หนักหนาสาหัสหากเรายิ้มให้กับมันมันก็แค่ฝุ่นผงที่ปลิวเข้ามาในชีวิต........โลกในแง่ดีมีความหมายให้ฉันได้เปลี่ยนเปลี่ยนความคิด......
16 ตุลาคม 2550 09:04 น. - comment id 771792
มืดไปมืดมา มืดไปสว่างมา สว่างไปสว่างมา สว่างไปมืดมา
16 ตุลาคม 2550 09:13 น. - comment id 771795
กลอนไพเราะมากครับ ถ้าเดาไม่ผิดปิดภาคนี้คงจะได้ใกล้ชิดเนื้อคู่ ช่ายป่าวคับ
16 ตุลาคม 2550 09:18 น. - comment id 771801
เกิดมาเศร้าเคล้าน้ำตามาหลายหน เกิดเป็นคนมีใจไหวสดับ หนาวอารมณ์ขมขื่นมิฝืนรับ ใจอาจสับสนบ้าง...ช่างกระไร สิ่งคิดเห็นเป็นฝันทุกวันนี้ สุข-เศร้ามีทั้งมั่นและหวั่นไหว เพียงใจนี้มีปณิธานมิลาญใคร จะร้องไห้หัวเราะเพราะตนเอง คิดถึงพี่ครูพิมนะคะ
16 ตุลาคม 2550 09:55 น. - comment id 771824
สวัสดีจ้าน้องพิม สิ่งใดๆในโลกล้วนอนิจจังจ๊ะ ไม่เที่ยงแท้ สมดังพุทธพจน์ของพระองค์พระสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจ๊ะ
16 ตุลาคม 2550 10:08 น. - comment id 771831
ใช่แล้วค่ะครู...นั่งสมาธิดีกว่าค่ะ...
16 ตุลาคม 2550 10:30 น. - comment id 771847
ช่ายคะเรื่องธรรมดา แต่เจ็บไม่ธรรมดานะคะ
16 ตุลาคม 2550 11:09 น. - comment id 771882
เมื่อเกิดรัก ทึกทัก เป็นเจ้าของ จงหันมอง ซ้ายขวา สักสองหน คิดถึงคน ข้างกายเรา ใช่อับจน อย่าสับสน วนเวียน ในสิ่งลวง สุดที่รัก จงมอง น้องด้วยรัก หยุดพิงพัก ดวงใจ ด้วยความหวง คนอื่นเขา ไม่รัก จริงหรอกดวง สิ่งทั้งปวง ลวงเกิด จงเปิดตา (และใจ) ต่อกลอนครูพิมค่ะ ไม่รู้ไหวเปล่าเตือนใจตัวเองไว้จ้าเพื่อน
16 ตุลาคม 2550 11:17 น. - comment id 771890
..เด็กดื้ออะคะคุณครูช่วยตีทีนะคะ ไม่ไหวแล้วความรักทำให้เราหูหนวก
16 ตุลาคม 2550 11:23 น. - comment id 771896
มารับคำสอนค่ะ สวัสดีค่ะ รักษาสุขภาพนะคะ
16 ตุลาคม 2550 13:14 น. - comment id 771946
สวัสดีค่ะพี่ครูพิมอดคุย
ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
16 ตุลาคม 2550 13:41 น. - comment id 771960
เรื่องธรรมดา คือครู ต้อง อบ อบ อบ อละอบ จนกรอบเปื่อยยุ่ยไปหมดละ เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ อยู่ที่อบและ หลบมาเล่นอิอิ
16 ตุลาคม 2550 18:36 น. - comment id 772058
16 ตุลาคม 2550 18:37 น. - comment id 772059
16 ตุลาคม 2550 18:42 น. - comment id 772060
16 ตุลาคม 2550 18:45 น. - comment id 772061
16 ตุลาคม 2550 18:48 น. - comment id 772062
16 ตุลาคม 2550 18:49 น. - comment id 772063
16 ตุลาคม 2550 18:50 น. - comment id 772064
16 ตุลาคม 2550 18:52 น. - comment id 772066
16 ตุลาคม 2550 18:53 น. - comment id 772067
16 ตุลาคม 2550 18:56 น. - comment id 772068
16 ตุลาคม 2550 18:59 น. - comment id 772069
16 ตุลาคม 2550 19:00 น. - comment id 772070
16 ตุลาคม 2550 19:03 น. - comment id 772071
16 ตุลาคม 2550 19:04 น. - comment id 772072
16 ตุลาคม 2550 22:50 น. - comment id 772160
สวัสดี...พี่น้อง...และผองเพื่อน กลับมาเยือน...บ้านกลอนไทย...ใหม่อีกหน หลังจากที่...ห่างหายไป...ไม่มายล ด้วยมากล้น...ด้านการงาน...ที่ผ่านมา ยังคิดถึง...บ้านกลอนไทย...นี้เสมอ คิดถึงเกลอ...น้องพี่...ที่นี่หนา คิดถึงวัน...เวลา...ที่ผ่านมา เคยหรรษา...เคยโต้กลอน...อ้อนทุกคน วันนี้กลับ...มาเยือน...เหมือนครั้งก่อน ด้วยอักษร...แทนใจ...ใหม่อีกหน อยากจะบอก...เพื่อนพ้อง...น้องทุกคน ดวงกมล...แสนคิดถึง...จึงเข้ามา ขอฝากกลอน...บทนี้...ไว้ที่บ้าน หากท่านผ่าน...ทักทายบ้าง...อย่างก่อนหนา ช่วยแนะนำ...ช่วยชี้ทาง...อย่างก่อนมา แสนสุขสันต์....แสนหรรษา....มาบ้านกลอน สวัสดีค่ะครูพิม...แวะเยี่ยมชมผลงานกลอนค่ะ..สวัสดีค่ะทุกๆท่าน
16 ตุลาคม 2550 22:52 น. - comment id 772162
แสนอบอุ่น...บ้านกลอนไทย...ไมตรีมาก หลายคนฝาก...บทกลอน...อักษรศรี ต่างทักทาย...มอบให้...ซึ่งไมตรี ดุจน้องพี่...เพื่อนพ้อง...พี่น้องกัน แม้ต่างวุฒิ...ต่างวัย...ไกลกันนัก ไม่รู้จัก...ไม่เห็นหน้า...มาร่วมฝัน ต่างพูดคุย...หยอกล้อ...หัวร่อกัน แสนสุขสันต์....มากไมตรี....ที่บ้านกลอน
16 ตุลาคม 2550 23:27 น. - comment id 772189
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป มันคือสัจธรรม
17 ตุลาคม 2550 02:25 น. - comment id 772268
ครูพี่พิม..... แม่นแล้วค่ะ เหรียญยังมีสองด้านเลย เนอะ เป็นธรรมดาค่ะ ว่าแต่เดินทางไปไหนเหรอคะ...ขอให้ เดินทางโดยสวัสดิภาพนะคะ มีของมาฝากน้องด้วยนะ (ทวงของฝากด้วย) (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
17 ตุลาคม 2550 04:47 น. - comment id 772296
ธรรมดาที่ไม่ธรรมดา คิดอะไรมากมายคะ ดูท่าทางนู๋เหนื่อยๆนะคะ พักผ่อนมากๆ แบบพี่ริน อิๆๆๆ
17 ตุลาคม 2550 10:12 น. - comment id 772400
ไปแล้วสิพี่มาสาย
17 ตุลาคม 2550 12:57 น. - comment id 772467
สวัสดีค่ะ....คุณครูพิม..... ธรรมดาของโลกมนุษย์จริง ๆ ด้วยค่ะ....
17 ตุลาคม 2550 16:43 น. - comment id 772630
เงียบหายหน้าลาไกลไปอบรม วชรกานท์ชื่นชมเป็นหนัหนา ครูใฝ่รู้ใฝ่เรียนเพียรวิชา ยากจริงหนาผู้นำการเปลี่ยนแปลง คนส่วนใหญ่ได้ติดกับการเก่า มิคิดเวียนเปลี่ยนเอาพรแสวง ใช้พรสวรรค์นั้นมากล้าเปลี่ยนแปลง ใช่ส่วนร่วมสำแดงแถลงการณ์ วชรกานท์เป็นครูอยู่ชนบท เศร้าสลดโรงเรียนดีใกล้บ้าน ภูมิปัญญาสั่งสมมานมนาน เด็กริร่านเรียนรี่ ณ ที่ไกล ไตรภาคีนั้นมีองค์สาม ผู้อำนวยการเรืงนามดีมิไหว อีกครูน้อยสอนดีมีวินัย ผู้ปกครองร่วมใจวางแผนงาน สามเส้าก้าวเปลี่ยนการศึกษา ทฤษฎีตำรามาประสาน ผู้นำมีภาวะผู้นำงาน โรงเรียนใกล้บ้านอยู่นานเอย .....ขอต่อลายครูครับ....
17 ตุลาคม 2550 17:13 น. - comment id 772671
17 ตุลาคม 2550 17:31 น. - comment id 772683
สวัสดีค่ะ Darkness_Hero เป็นสัจจธรรมจริงๆค่ะ ขอบคุณนะคะ
17 ตุลาคม 2550 17:32 น. - comment id 772685
17 ตุลาคม 2550 17:34 น. - comment id 772686
17 ตุลาคม 2550 17:34 น. - comment id 772687
17 ตุลาคม 2550 17:35 น. - comment id 772688
17 ตุลาคม 2550 17:37 น. - comment id 772689
17 ตุลาคม 2550 20:46 น. - comment id 772789
17 ตุลาคม 2550 21:53 น. - comment id 772810
17 ตุลาคม 2550 22:21 น. - comment id 772823
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด