หยุดมันลงตรงใจที่ใฝ่รัก อย่าเพิ่งชักศึกมาฆ่าจิตอ่อน เพียงลำพังตั้งไว้มิให้คลอน ยังยอกย้อนหวั่นไหวนี่ใจคน หากหารักปักจิตครุ่นคิดอ่าน จะทำการสิ่งใดก็ไร้ผล ด้วยดวงจิตคิดครุ่นวุ่นกมล ไฟรักลนเผาผลาญทุกวันเวลา อยู่กับตัวเราก่อนสอนตนไว้ แม้ยากไร้ก็อยู่ดูคุณค่า สิ่งที่ฝืนขืนดื้อถืออัตตา เป็นปัญหาซ้ำซ้อนนอนระทม เมื่อพร้อมสรรพรับเถิดหากเกิดรัก จะไม่หนักดวงแดและขื่นขม แต่หากใจไม่พร้อมจักจ่อมจม อาจพลาดล้มทั้งงานและการเรียน เรียนอะไรไม่เท่าเฝ้ารู้จิต อันความคิดอยากได้ให้ปวดเศียร ทะยานมากหลากล้นจนอิดเอียน ด้วยความเพียรเรานี้มีไม่พอ หยุดพักก่อนสอนใจเมื่อไม่พร้อม เป็นคนยอมแพ้หน่อยค่อยก้าวต่อ วันนี้ดันทุรังหวังเคลียคลอ มีแต่ท้อและทุกข์สุขไม่มี ...................... บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๗ กันยายน ๒๕๕๐
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 27 ก.ย. 2550 13:57 น. - ID 107738 
960
1
0
28 กันยายน 2550 14:31 น. - comment id 754960
กลับบ้านหาแม่แล้วค่ะ.....
27 กันยายน 2550 14:09 น. - comment id 760956
มารับข้อคิดดีๆไปสอนใจตนเองค่ะ
27 กันยายน 2550 14:55 น. - comment id 760980
หยุดยอมยิ้มเย็น ยอมเป็นสะพาน ให้เขาเดินผ่าน ก้าวไปได้ดี ยิ้มเย็นยอมหยุด ไม่ฉุดรั้งนี่ อุทิศใจพลี ให้เขากระทำ
27 กันยายน 2550 14:55 น. - comment id 760981
หยุดคิดหยุดฝัน ปิดกั้นความรู้สึก ปล่อยวางการรำลึก ให้ตกผลึกทิ้งไป หยุดหนทางเดียวทำให้ คลายความเจ็บปวด..เนาะ
27 กันยายน 2550 15:29 น. - comment id 761007
ก็คนมันดื้อเนาะจ้า คิดได้อยู่หรอกค่ะว่าควรจะหยุด แต่ทำไม่ได้สักที อิอิ
27 กันยายน 2550 15:50 น. - comment id 761035
หยุดพักเมื่อเหนื่อย ทำต่อเมื่อมีแรงค่ะ..
27 กันยายน 2550 15:55 น. - comment id 761042
หากเดินหน้าสะดุด ก็ต้องหยุดก่อนจะก้าวเดินใหม่...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
