พิมญดา

25 กันยายน 2550 21:14 น. - comment id 759722

คนหนอคน..ยากหลุดพ้นกามตัณหา
มีดวงตามืดอ่อนล้าคราสับสน
ไม่สนใจบ่วงเล่ห์เสน่ห์คน
หลงเวียนวนวัฏจักรมักมากกาม

ลมหายใจสั้นนักนะคะ
หากเราคำนวนอายุเราแล้ว
มันน่าใจหายถ้าเทียบกับการ
หาเงินมากอบโกยเข้ามาไม่รู้จักจบสิ้น
มีเวลาอยู่ไม่ถึงหมื่นวันเลย
โฉนเลยจะมั่วเมาลุ่มหลงอยู่กับ
สิ่งสมมุติละใช่ไหมคะ...เฮ้อ..
อ่านกลอน..คนหนอคนแล้ว..
ทำให้ตระหนักกับ..วัฏจักรชีวิตของตัวเอง
ยังไงไม่รู้คะ...เห้ฯทีต้องปล่อยวางบ้างแล้วคะ
"มันเป้นเช่นนั้นเอง"

มัสลิน

25 กันยายน 2550 21:56 น. - comment id 759733

     แวะมาอ่านค่ะ......

แมวแต้ม

25 กันยายน 2550 22:01 น. - comment id 759737

สาธุ มนุษน์ หนอมนุษย์
ยากสิ้นสุดตัณหาราคะหมอง
ทำได้เพียงข่มใจไม่ใฝ่ปอง
หยุดสนองตัญหา และอารมณ์

ข่มก็ยากดับก็ยากตัญหาเอ๊ย
เพราะเจ้าเคยลิ้มรสได้สุขสม
ปากเพียรบอกให้หยุดยั้งอารมณ์
แต่ใจขมข่มใจคิดจิตวุ่นวาย

คนก็เป็นอย่างนี้แหละหนอ สาธุ

เก็จถะหวา

25 กันยายน 2550 22:06 น. - comment id 759738

คืนวันจะผันผ่าน
ฤดูกาลจะแปรเปลี่ยน
เหนื่อยยากยังพากเพียร
ทวนกระแสไม่แพ้ภัย
กี่ทุกข์จะอดทน
แม้บางหนจะปราชัย
กี่ก้าวที่ยาวไกล
ย่อมจุดหมายใกล้เข้ามา

ตรากลม

26 กันยายน 2550 07:17 น. - comment id 759912

สาธุ

เพียงพลิ้ว

26 กันยายน 2550 07:56 น. - comment id 759947

อย่าคนบ่อย เดี๋ยวเละเด้อ

โคลอน

26 กันยายน 2550 11:34 น. - comment id 760139

ไหมไทย

26 กันยายน 2550 13:44 น. - comment id 760244

คนหนอคนคนเราก้อเท่านี้
คนหนึ่งมีหัวใจเท่ากำปั้น
อยากจะมีอะไรมากมายกัน
แค่กำปั้นนั้นดูแลให้ดีก่อน

whitelily

26 กันยายน 2550 13:52 น. - comment id 760251

วัฎจักรแห่งชีวิตค่ะ....

ครูพิม

26 กันยายน 2550 21:12 น. - comment id 760588

ก็เป็นคนนี่คะ
เลยต้องแย่งค่ะ

กลอนดีมีสาระ..
ขอบคุณค่ะ